Volgens de rechtbank vond de politie bewijs dat in de richting van F. wees, maar is er ook ontlastend materiaal. Zo werd aan de binnenkant van de deurklink en in een veeg op de deur DNA van de verdachte gevonden, maar ontbrak juist weer elk spoor van DNA van F. op het lichaam en kleding van het slachtoffer.

De verdachte en zijn advocaat schreven de gevonden sporen op de klink toe aan gebruik van gemeenschappelijke ruimtes in Parc Zonnehove waar ze beiden woonden. Het DNA in de veeg zou van enkele dagen ervoor dateren, toen F. bij de 78-jarige had aangebeld. „DNA-sporen op het lichaam en de kleding van het slachtoffer hebben een sterker en directer verband met het steekincident dan DNA-sporen op en rondom de voordeur van het slachtoffer”, stelden de rechters hierover.

Volgens hen was sprake van conflicterend bewijs. „DNA-sporen wijzen zowel op de betrokkenheid van verdachte als op de afwezigheid van zijn betrokkenheid bij de dood van het slachtoffer. In onderlinge samenhang blijven er veel onzekerheden over die aan de hand van de inhoud van het dossier niet kunnen worden weggenomen.” Vrijspraak was daarmee de enige optie, oordeelde de rechtbank Middelburg.

Annie van der Poel werd op 24 mei gevonden door haar vriend, nadat die een ijzige gil van zijn partner hoorde. Het slachtoffer lag in een plas bloed. Ze overleed door steekwonden in buik en borst.

Eduard F. werd vijf dagen later opgepakt. De bewoner van de benedenverdieping leefde al jaren in onmin met een deel van de andere bewoners in het zorgcomplex. Enkele dagen eerder waren er nog wrijvingen geweest tussen hem en het slachtoffer. F. ontkende van meet af aan iets met het misdrijf te maken te hebben. Het OM had elf jaar cel tegen hem geëist.