Zo bezweek een schooldirecteur die Thomas kende aan het virus nadat hij drie weken lang ziek was. En op diezelfde school is een juf die er al dertig jaar werkte ook overleden aan corona. Zelf is Thomas ook besmet geweest, maar hij kwam er goed van af. „De klachten waren vergelijkbaar met die van een milde griep. Ik ben de enige van mijn familie die het gehad heeft.” Dat is uitzonderlijk, zegt hij. „Ik ken genoeg recente voorbeelden waarbij hele families besmet raakten.”

Ook maatschappelijk heeft Thomas met het virus te maken. Zo werkt hij thuis en zijn de scholen van Woord en Daad dicht. En ook financieel ondervindt de organisatie in India de gevolgen van het virus, daar de plaatselijke bevolking inkomsten mist door de lockdown.

Mensen reageren over het algemeen hetzelfde op de enorme uitbraak, ziet Thomas. „De meesten zijn bang, van rijk tot arm. Ze krijgen immers te maken met onzekerheid en chaos. Ze verliezen hun geliefden, hun ouders, hun broers en zussen.”

Beelden en verhalen van ernstig zieke en stervende mensen gaan de hele wereld over. Door de heftigheid van het virus is er een Indiase variant ontstaan. De regering heeft een strenge lockdown ingesteld en landen over de hele wereld schieten India te hulp.

Intens

Voor India is deze piek in besmettingen, ziekenhuisopnames en sterfgevallen de tweede golf. In de woorden van Thomas verloopt die „zeer intens.” Zo zijn de ziekenhuizen niet in staat zoveel mensen te behandelen en op te nemen als nodig is. „De meeste mensen overlijden zonder in het ziekenhuis te zijn geweest. Een behandeling waarbij ze zuurstof krijgen is voor hen te duur. Omgerekend kost dat tussen de 500 en 600 euro per dag.”

Maar ook in de ziekenhuizen overlijden veel mensen. „Het medisch systeem kan de enorme toestroom niet aan. In sommige staten sterven mensen op straat.”

Al zijn de maatregelen streng, de overheid zit volgens Thomas met de handen in het haar. „Die staat machteloos en ze roept om hulp. En landen komen ook over de brug met hulp. Dat is hard nodig, gezien het acute tekort aan zuurstof.”

Als gevolg van de torenhoge cijfers heeft de Indiase overheid een zeer strenge lockdown ingevoerd. Doordat veel mensen bang zijn voor het virus, houden ze zich goed aan de maatregelen, ziet Thomas. Ze blijven binnen en dragen een mondkapje als dat moet.

De lockdown houdt onder meer in dat mensen sinds vorige week dinsdag nog maar vier uur per dag de straat op mogen, tussen 6 en 10 uur ’s ochtends. Wie een essentiële baan heeft, zoals in het ziekenhuis of bij de politie, kan met een pas ontheffing krijgen van het straatverbod. „Dat heeft gevolgen voor de economie. Winkels kunnen nog maar vier uur per dag open zijn. Veel mensen verliezen hun baan. Elke sector heeft last van de maatregelen.”