Tijdens een schoolpauze speelde het meisje op een grasveld bij haar school in Kampen, toen ze onder de wielen van de achteruitrijdende grasmaaier terechtkwam. Ze overleed vijf dagen later aan haar verwondingen. Volgens de rechtbank lette V. goed op toen er spelende kinderen in de buurt waren. Hij toeterde, en stuurde de kinderen met gebaren weg. Ook keek hij over zijn schouder toen hij achteruitreed, maar zag het meisje over het hoofd.

Volgens de officier van justitie had V. onder andere de leraren moeten waarschuwen en de rondlopende kinderen moeten tellen. De rechtbank ging hier niet in mee, en stelde dat het ten tijde van het ongeluk niet gebruikelijk was om die maatregelen te nemen. Ook was de bestuurder tijdens zijn opleiding niet verteld over hoe hij veilig kon maaien in het bijzijn van kinderen. De rechtbank acht het daarom „niet redelijk om dit van een gemiddelde grasmaaierbestuurder te verwachten”.

V. had wel in zijn spiegels moeten blijven kijken toen hij achteruit reed, volgens de rechtbank. Maar omdat de grasmaaier een grote dode hoek heeft en het niet zeker is waar het slachtoffer zich precies bevond ten opzichte van de machine, „kan niet met zekerheid gezegd worden dat het ongeluk voorkomen had kunnen worden”.