Deze maand liet Kliksafe aan haar klanten weten dat er niet langer gebruik zal worden gemaakt van de whitelist waarop bijna 215.000 goedgekeurde websites terug te vinden zijn. Staat een webadres niet op deze lijst, dan wordt dit geblokkeerd.

In de beginjaren, rond het jaar 2000, werkte dit systeem adequaat. Als een klant van mening was dat een bepaalde website op de whitelist moest komen, kon hij een verzoek indienen. Als de webpagina na een grondige check aan de gestelde eisen bleek te voldoen, werd het webadres aan de lijst toegevoegd en daarmee toegankelijk voor de Kliksafe-abonnee.

Maar naarmate het internet steeds meer werd geaccepteerd als informatiebron, nam onder gebruikers de behoefte toe om meer websites te kunnen bezoeken. Mede hierdoor werkte Kliksafe al sinds 2002 ook met een blacklist: alle sites zijn te bezoeken, behalve die op deze lijst staan.

Klanten konden voor deze optie kiezen. Van lieverlee deed een groeiend aantal abonnees dat ook. Destijds stond deze techniek nog in de kinderschoenen. Nu is dit filtersysteem in staat om tot 99 procent van de ongewenste inhoud te filteren, laat Kliksafe weten.

Ingewikkeld

De laatste jaren zitten internetsites een stuk ingewikkelder in elkaar. Omdat webpagina’s steeds vaker doorverwijzen naar andere sites, moeten er soms wel twintig webadressen aan de whitelist worden toegevoegd om een bepaalde website optimaal te laten functioneren.

Daarom stopt Kliksafe met de optie om alleen gebruik te maken van de whitelist. In combinatie met het contentfilter –een programma dat ongewenste inhoud van een website filtert– is de blacklistmethode een nagenoeg even betrouwbaar filtersysteem, stelt Kliksafe. Een site die niet op de blacklist staat maar die toch ongewenste inhoud bevat, wordt immers alsnog geblokkeerd door het contentfilter.

De whitelist blijft op de achtergrond nog wel actief, stelt de serviceprovider. Zo hoeven reeds goedgekeurde websites niet nogmaals te worden gecontroleerd.

Zorgen

Volgens een bezorgde Zeeuwse vader, die niet met zijn naam in de krant wil, begaat Kliksafe een grote fout. Hij erkent dat het werken met een whitelist zo zijn beperkingen heeft, maar dat weegt volgens hem bij lange na niet op tegen de voordelen ervan.

Een abonnee die een website op de whitelist wilde hebben, kreeg vaak al binnen een dag een antwoord op zijn verzoek, weet hij. „Dat werkte misschien wat vertragend, maar die beperkingen neem ik voor lief. Het systeem werkte zo tenminste wel goed. Daarvoor ben ik tenslotte abonnee geworden.”

De filterfunctie van de reformatorische serviceprovider wordt door de overstap naar de blacklist veel minder waterdicht, stelt de bezorgde vader. „Kliksafe werkt nu precies andersom, en dat is een kwalijke zaak. Het gevolg hiervan is dat 90 procent van de websites gewoon toegankelijk is.”

Daar wringt volgens de Zeeuw de schoen. Hij maakt zich vooral zorgen over de vraag op wat voor websites zijn kinderen kunnen belanden. „Het is raar dat ik het Reformatorisch Dagblad door de brievenbus krijg, maar dat ook De Telegraaf te lezen is met een enkele klik op de knop. Dat is een wereld van verschil met hoe het eerst was.”

Miljoenen

Bert Jan Peters, directeur van Kliksafe, vertelt dat van de 16.500 klanten er nog 126 gebruikmaakten van de whitelist. Het merendeel van de abonnees had al voor een flexibelere filtering gekozen. „Inmiddels staan er al miljoenen websites op de blacklist. Dankzij het hoge filterpercentage durfden klanten de overstap te maken.”

De directeur erkent dat de blacklistmethode grofmaziger is dan de whitelist. Maar de gebruiker kan ook veel zelf doen. Als hij bijvoorbeeld geen prijs stelt op De Telegraaf, kan hij de categorie ”nieuws” uitvinken, legt Peters uit. Omdat het Reformatorisch Dagblad op de whitelist staat, kan de gebruiker de site van deze krant wél bezoeken.

De technologische ontwikkelingen zijn volgens Peters niet de enige reden voor het stoppen met de whitelist. In reformatorische kring is men de laatste twee decennia anders over internet gaan denken, stelt hij. „Vroeger was het ‘nee, tenzij’, nu is het ‘ja, mits’. Wij bewegen ook mee met díe ontwikkeling.”