Recensie: Lennart Morée speelt orgeltranscripties
Ooit ontstaan om orkestrale werken geschikt te maken voor uitvoering thuis (Bach met Vivaldi natuurlijk, maar ook Schönberg met Reger en Mahler), is de transcriptie nu een doel in zichzelf geworden. Lennart Morée (1988), naast pianist ook organist, speelde een cd vol met eigen transcripties in Bolsward, op het Hinszorgel uit 1781.
Bach vormt met zeven cantatedelen, meest openingskoren, de ruggengraat. Morée levert veel variatie: een feestelijke, massieve ouverture uit BWV 130, een rijkversierd trio uit BWV 80, het zwaarmoedige koraal ”Mein Jesu, was für Seelenweh”, opgezet als was Bach bevriend met Franz Liszt.
Morée kent de limieten van het orgel. Hij neemt Bach veelal aanzienlijk kalmer, tot wel 30 procent, dan hedendaagse dirigenten doen.
Voor het pianistisch lenige spel met orgelfluiten en -tongen leent Mozarts Allegretto uit z’n 24e pianoconcert zich graag. Van Mendelssohn klinken twee ”Lieder ohne Worte”, waarbij de eerste niet de aangegeven 2.35 duurt maar 4.20, en zo is het eerder een romantische cantilene dan een ”andante con moto”. Bij Rachmaninovs Prelude opus 23 no. 4 hoor je op: legatissimo gespeeld, prachtig opgebouwd – hier voegt het orgel veel toe.
Het boekje biedt alleen korte maar adequate toelichtingen van Gert-Jan Oosterom. Grappig hoe hij alle werken terugvoert op Bach, zelfs de tactisch als ”bonustrack” aangeduide tophit uit 1986 van The Bangles, ”Walk Like an Egyptian”, waarmee Morée de muzikale bandbreedte van deze aantrekkelijke cd maximaal verwijdt.
Transcriptions for organ – Lennart Morée; STH Quality Classics (1420142); € 15,-; meer informatie: www.lennartmoreemusic.com