Het enige wat inwoners en toeristen nog mogen, is naar de supermarkt en de apotheek. Maar niet elke dag. Slechts twee dagen in de week mogen ze de auto pakken, en wanneer precies, dat bepaalt de eerste letter van hun kentekenplaat. Op zondag mag helemaal niemand de openbare weg op.

Dat was de afgelopen maanden wel anders, weet Marita van Buuren (27) uit Apeldoorn, die sinds december op het eiland zit. Toen ze landde voor een sabbatical op de Antillen, waren alle restaurants, attracties en stranden gewoon open. „Eigenlijk zoals het in Nederland was voor de coronatijd. Je moest alleen 2 meter afstand houden en een mondkapje dragen. Al kwam je ook wel zonder mondkapje de supermarkt in.”

Pas twee weken geleden begon de lockdown. Restaurants mogen nu zelfs niet meer open voor afhaal. Eind vorige week werd de avondklok vervroegd van 21.00 naar 19.00 uur.

De situatie in ziekenhuizen moet verschrikkelijk zijn. „Op foto’s zag ik hoe uitgeput het verplegend personeel is.” Marita merkt er zelf niet veel van. „Toen ik pas boodschappen ging doen, was het super rustig op de weg. Maar er reed wel twee keer een ambulance met loeiende sirenes langs. Die zie je normaal gesproken niet.”

Uit eten gaan, toeren en naar het strand gaan zitten er voor Marita niet meer in. Maar ze vermaakt zich wel. Op het terrein is een zwembad, dat nog open is voor gasten van vakantiewoningen. Vanuit haar eigen appartement volgt Marita elke woensdag vanaf halfvier ’s ochtends onlinecolleges voor haar deeltijdstudie contextuele benadering aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Omdat de ziekenhuizen volstromen, werden Nederlanders op Curaçao vorige week opgeroepen het eiland te verlaten als ze geen noodzakelijke reden hadden om te blijven. Marita besloot om voorlopig te blijven. „Pas als het land volledig op slot gaat, pak ik zo snel mogelijk mijn biezen. Nu zit ik hier prima. De zon schijnt; jullie hebben sneeuw en hagel”, lacht ze. „En als het me allemaal te veel wordt, doe ik een PCR-test en boek ik een vlucht terug.”

Door de harde aanpak vorig voorjaar bleven de besmettingscijfers op Curaçao lang laag, zegt Marita. „Daarna hebben ze de touwtjes laten vieren.” Ze wijst erop dat het land leeft van toerisme en een lockdown dus eigenlijk financieel niet aankan. „Nederland kan wat dat betreft beter tegen een stootje.”

Na de verkiezingen op 19 maart hielden de winnende partijen grote feesten om de uitslag te vieren. „De besmettingen zijn naar die bijeenkomsten te herleiden”, hoort Marita. Over het algemeen staan Antillianen vrij laks tegenover de regels, ziet ze. De studente denkt dat een strakke handhaving de oplopende besmettingscijfers kan tegengaan. „Het probleem van Curaçao is: de regels zijn er wel, maar de controle ontbreekt.”