In de visie van het openbaar ministerie zou het slechts gaan om ‘de theoretische mogelijkheid’ dat in geval van een ‘worst case scenario’ slachtoffers zouden vallen, geven advocaten Gerard Spong en Emile van Reydt aan in een persbericht. De raadsmannen dwongen in 2017 namens onder meer de beweging de vervolging af. Van der Knoop noemt in de verklaring van de advocaten dat standpunt een grove miskenning van de veiligheidsrisico’s die de gaswinning heeft veroorzaakt voor de Groninger bevolking.

„Alleen al uit de inventarisatie van de Nationaal Coördinator Groningen over de periode oktober-december 2017 blijkt dat er vanaf 1 januari 1016, 169 situaties na inspectie als acuut onveilig zijn aangemerkt”, aldus de voorzitter van de beweging. „Bewoners hebben op last van de gemeente hun huizen moeten verlaten omdat hun veiligheid in het geding was. Hoe kan dan nu met droge ogen worden beweerd dat er slechts een ‘theoretische mogelijkheid’ heeft bestaan dat slachtoffers zouden vallen.”

Volgens Spong miskent het OM dat in beginsel iedere aardbeving een substantieel levensgevaar meebrengt. „Daarbij is niet slechts instortingsgevaar relevant, maar ook gevaar voor neervallende balken, planken etcetera. Kortom, een (Groningse) aardbeving wordt hier ten onrechte door het OM tot een peulenschil gedegradeerd. Daar verzetten wij ons tegen.”

Het Openbaar Ministerie betoogt dat alleen wanneer sprake is geweest van acuut of concreet instortingsgevaar, sprake is geweest van te duchten levensgevaar, aldus Van Reydt. „Daarmee wordt een eis gesteld die de wet en rechtspraak niet kennen. De door onze cliënten beschreven situaties - van een gespleten schoorsteen boven een kinderslaapkamer tot vallende glasscherven ter grootte van een keukenmes - zijn onmiskenbaar levensgevaarlijk geweest. Wie dat niet onderkent, is ziende blind.”