De directeur investeerde „te weinig in verbinding”, waardoor „velen naar eigen inzicht” handelden, meldt het bureau. „Dit maakt dat de situatie onvoorspelbaar is. Studenten weten onvoldoende waar zij aan toe zijn en voor veel studenten en medewerkers betekent dit dat zij zich onzeker en onveilig voelen”, melden de onderzoekers.

Er zijn overigens geen aanwijzingen voor de aanwezigheid van notoire pesters of van personen met structureel (seksueel) intimiderend gedrag, schrijven de opstellers van het rapport. „Pesten lijkt niet tot nauwelijks voor te komen: vrijwel geen enkele respondent maakt hier expliciet melding van. Ook agressie en geweld of ernstiger structurele vormen van discriminatie zijn niet tot nauwelijks genoemd.” Maar hieruit „mag echter niet de conclusie getrokken worden dat de sociale veiligheid zonder meer gewaarborgd is”.

Diverse factoren maakten dat mensen negatieve zaken niet durven te melden. Ze ervaren een dominante cultuur van ‘we zijn wel kunstenaar, wij hebben andere waarden en normen’, staat in het rapport. Bij ongewenst gedrag of een onheuse bejegening wordt niet ingegrepen, waardoor de gedachte ontstaat dat het allemaal normaal wordt gevonden.

Ook waren er klachten over de kwaliteit van het onderwijs. De onderzoekers stellen inderdaad vast „dat versterking op het gebied van didactische en onderwijskundige kennis een relevant verbeterpunt is.”

Schoenmakers erkent op de site van de KABK dat er „op het gebied van cultuur en gedrag bij de KABK een verdere ontwikkeling plaats moeten vinden”. Ze onderschrijft de aanbevelingen daarvoor „geheel”. „Daar past logischerwijze nieuw leiderschap bij en daarom heb ik in het belang van de KABK het besluit genomen om ruimte te maken en dus verantwoordelijkheid te nemen.”