Teruggekeerde bever ‘uitdaging’ voor spoor- en waterbeheerders
Het gaat de laatste tien jaar heel goed met de bever in Nederland. Het knaagdier verspreidt zich over het hele land en de populaties groeien. Dat bezorgt water- en spoorbeheerders problemen, want bevers graven holen in dijken en taluds en knagen bomen door waar dat niet de bedoeling is. Om deze „uitdaging” aan te pakken is het Kenniscentrum Bever opgericht, waar alle informatie over de omgang met het dier wordt verzameld.
De bever verdween in 1826 uit Nederland. In 1988 is gestart met herintroductie van de knager in de Biesbosch en in de Gelderse Poort, een natuurgebied tussen Arnhem en Nijmegen. De beverwerkgroep van de Zoogdiervereniging schat dat er op dit moment zo’n 3500 bevers in Nederland leven.
„Dat is ontzettend mooi, maar brengt ook op enkele plaatsen conflicten met zich mee. Het is een uitdaging en essentieel om de krachten te bundelen, zodat we duurzaam kunnen samenleven met de bever”, aldus Rijkswaterstaat, de Unie van Waterschappen, de provincies, spoorbeheerder ProRail, het waterkenniscentrum STOWA en de Zoogdiervereniging, die samen het kenniscentrum hebben opgericht.
De bever is beschermd, maar in Limburg en Gelderland is het al toegestaan om de dieren in het uiterste geval af te schieten. Dat is in Limburg al vijftien keer gebeurd. In Drenthe heeft het waterschap onlangs alle beverholen in Eexterveen afgedicht, omdat de dijk instabiel werd. Groningen en Drenthe hebben gebieden aangewezen waar de bever zich niet mag vestigen vanwege de waterveiligheid. In een aantal Gelderse dijken zijn rasters aangebracht, zodat de bever niet kan doorgraven. Waterschappen plaatsen in sommige beverdammen een waterdoorlatende buis om hoogwaterproblemen te voorkomen.
„Kennis en ervaring opdoen met zulke preventieve maatregelen is cruciaal om met de bever samen te kunnen blijven leven”, vinden de oprichters van het kenniscentrum. Ze willen aan het eind van dit jaar een evenement organiseren om hun kennis van de bever te delen.