„Deze mensen ken je als je bijvoorbeeld je pols een keer hebt gebroken, een oncologiebehandeling hebt moeten ondergaan of van controles bij een longziekte. Zij zijn nu de onzichtbare motor bij het stellen van de diagnose corona via een röntgenfoto of CT-scan en staan al sinds het begin van de coronacrisis voorop in de frontlinie met hart voor de zaak”, zegt de vereniging.

De NVMBR noemt het „zorgelijk” dat deze groep nog niet in aanmerking komt. „Binnen het ziekenhuis vormen ze namelijk een spil en door de aard van de werkzaamheden doorkruisen ze op een dag diverse afdelingen, van de ic, naar de kinderafdeling, van de verpleegafdeling naar de spoedeisende hulp. Hun werk is niet beperkt tot één ruimte. Ze komen in contact met verschillende en doorgaans kwetsbare groepen, zoals oncologiepatiënten, te vroeg geboren baby’s, ouderen en zwangeren.”

De NVMBR vraagt naar eigen zeggen al langer om de prikken, maar voelt zich „structureel over het hoofd gezien.”