Praten over vertrouwelijke zaken gaat soms makkelijker als je elkaar niet direct aan hoeft te kijken en je ondertussen geniet van een frisse wind, zo ontdekte de hulpverlener tijdens de coronacrisis. Dus blijft ze wandelgesprekken voeren, ook als het straks na de crisis niet meer nodig is. „Echt een ontdekking.”

Janike Blitterswijk (28) uit Leusden is psychosociaal hulpverlener bij Stichting Schuilplaats, een laagdrempelige reformatorische hulpverleningsorganisatie. Mensen kunnen er terecht met allerlei klachten, van depressie en angstklachten tot relatieproblemen en identiteitsvragen. Vanuit twaalf locaties proberen de hulpverleners zoveel mogelijk mensen te begeleiden. Blitterswijk werkt voor de regio Veluwe, met als standplaats Apeldoorn.

Tijdens de eerste lockdown voerde ze voornamelijk gesprekken via de telefoon of een videobelverbinding. Met als gevolg dat sommige cliënten hun gesprekken op pauze zetten, omdat zo’n gesprek op afstand minder vertrouwd voelde. Dus koos de hulpverlener er tijdens de tweede lockdown bewust voor om vaker af te spreken. Op kantoor, bij mensen thuis of in de natuur.

Mannen

Hoewel ze de voordelen ziet van een videobelgesprek, geeft Blitterswijk zelf ook de voorkeur aan een ontmoeting in het echt. „Met videobellen verloopt de communicatie minder natuurlijk. Het is lastiger om over koetjes en kalfjes te praten –wat belangrijk is om iemand op zijn gemak te stellen– en je schiet al snel in een zakelijke stand. Bovendien mis ik de non-verbale communicatie. Nu moet ik erg op gezichtsuitdrukkingen letten.”

Al ontdekte ze wel dat de afstand bij sommige mensen juist positief werkt. „Mannen hebben er minder moeite mee. Het is wat zakelijker, waardoor ze gemakkelijker over hun gevoelens praten.”

De coronapandemie eist haar tol onder gezinnen, bij jongeren en bij ouderen, zo merkt de hulpverlener. In het begin was de situatie aardig stabiel, maar sinds oktober stijgt het aantal hulpvragen bij Stichting Schuilplaats. „Mensen ervaren meer stress. En als je al relatie- of gezinsproblemen had, wordt de situatie alleen maar urgenter omdat je constant thuis bent met z’n allen.”

Rust

Voor Blitterswijk is het niet altijd gemakkelijk mensen te begeleiden in deze tijd. Er is veel onduidelijkheid en perspectief bieden is lastig. „Tegelijkertijd zie ik bij sommige cliënten dat de coronamaatregelen hen goed doen, hoe gek dat ook klinkt. Er is een rust in hun leven gekomen. Mensen die het lastig vinden hun grenzen aan te geven, hebben nu de tijd daar op hun gemak aan te werken omdat er toch weinig mogelijkheden zijn.”

De hulpverlener vindt het mooi als mensen de moed hebben al vroeg aan de bel te trekken. „Soms zegt iemand tegen me dat zijn of haar probleem in het grote geheel niet zo belangrijk is. Maar zo werkt het niet. Wij zijn er juist voor om mensen te helpen, zeker in deze periode. Ik denk altijd: vraag maar op tijd hulp, we lopen allemaal weleens ergens tegenaan. Je hoeft niet alles alleen te doen.”

serie Werk & Corona

Deel 7 van een serie artikelen waarin mensen vertellen welke gevolgen de coronacrisis heeft voor hun werk. Volgende week maandag deel 8.