De oproep van Schreeuw om leven komt op het moment dat de ChristenUnie toch al worstelt met zichzelf. Volgende week zaterdag houdt de partij in Doorn tegelijk een uniecongres en een ledencongres.

Op het uniecongres dient een motie die europarlementariër Blokland oproept af te treden, tijdens het ledencongres zullen onder meer de relatie met de SGP en de fractievorming in het Europees Parlement kritisch tegen het licht worden gehouden.

Het ledencongres is het eerste in de geschiedenis van de ChristenUnie. Het is bedoeld leden een actieve politieke stem te geven en daarmee te zorgen voor nieuw elan in de partij. Een aantal leden van de ChristenUnie heeft zich recent in de media beklaagd over de gebrekkige communicatie binnen de partij. Zij wezen op een gebrek aan elan.

De interne discussie heeft niet geleid tot een motie of resolutie tegen het partijbestuur. Dorenbos betreurt dat. Hij richt zijn kritiek ook tegen de afdelingsbesturen, die hij een „Jan-Saliementaliteit” verwijt. Zij accepteren dat het bestuur blijft zitten, ondanks „debacles van het kaliber ”benoeming Veling” en vervolgens ”wegsturen Veling”.”

Dorenbos wijst ook op de „dramatische stembusverliezen” die de ChristenUnie leed: „Ieder bestuur van andere partijen zou zijn afgetreden.” Het aanblijven van het bestuur-Van Daalen leidt er volgens hem toe dat „lijsttrekker Rouvoet bungelt als een fiere en dappere vlag boven een zwalkend schip.” Ook senator Schuurman zou met andere roergangers beter „uit de verf” komen.

Dorenbos verwijt de ChristenUnie „mannetjesmakerij in de achterkamer, terwijl ons verloederend land in grote nood is.” Hij licht zijn stelling toe in een pamflet dat hij volgende week aan de congresgangers in Doorn wil uitdelen.