Aanleiding voor zijn idee zijn enkele zware misdrijven de afgelopen jaren waarbij kinderen werden vermoord door een minderjarige. „De maximale jeugddetentie is nu twee jaar en dit kan vanuit een oogpunt van vergelding te kort worden geacht”, stelt Dekker. In Nederland geldt een maximale celstraf van één jaar voor 12- tot en met 15-jarigen en twee jaar voor 16- en 17-jarigen. In België is dat twee tot zeven jaar en in Duitsland tien jaar. Dekker geeft niet aan waar hij aan denkt bij een verhoging. Hij gaat zijn ideeën nog verder bespreken met deskundigen.

Het gaat alleen om verdachten die worden berecht volgens het jeugdstrafrecht. Dat geldt officieel voor jongeren tot en met 17 jaar, maar het jeugdrecht wordt soms ook toegepast op verdachten tot en met 22 jaar die nog niet goed ontwikkeld zijn. Deze iets oudere daders komen ook terecht in justitiële jeugdinrichtingen. Daar is namelijk oog voor heropvoeding om te voorkomen dat de jeugdige daders opnieuw in de fout gaan. De iets oudere daders profiteren volgens Dekker dan wel van de maximale jeugddetentie van twee jaar.

Rechters kunnen bij zeer ernstige delicten ook ervoor kiezen om 16- of 17-jarigen te bestraffen volgens het volwassenenstrafrecht. Dat gebeurt in een zeer klein aantal gevallen. Rechters kunnen in die gevallen een langere celstraf opleggen. Nadeel daarvan is volgens de minister dat deze jonge dader in een gevangenis voor volwassenen terechtkomt. Daardoor gaan de elementen die zijn gericht op heropvoeding verloren.

Behalve de maximale twee jaar jeugddetentie kan jeugd-tbs worden opgelegd. Deze maatregel „biedt de mogelijkheid om de maatschappij lang tegen de dader te beschermen, maar is niet gericht op vergelding. Ik vind dat jeugddetentie, waarin vergelding wel tot uitdrukking komt, bij sommige ernstige misdrijven te beperkt ruimte biedt om uitdrukking te geven aan het leed dat is veroorzaakt”, aldus Dekker.