Nederland kende begin jaren 80 gemiddeld 30 tot 35 sneeuwdagen per jaar. Tegenwoordig zijn dat er nog maar 18. Volgens de definitie van een sneeuwdag hoeft sneeuw niet per se te blijven liggen. Ook natte sneeuw of slechts enkele natte sneeuwvlokken worden meegeteld als sneeuwdag.

Een dag waarop vroeger wel sneeuw viel kan nu net te warm zijn om sneeuw te geven. Je ziet dan ook steeds vaker ijskoude regendagen met temperaturen van een paar graden boven nul. Of zoals in winters als 2013/2014 en 2019/2020 nauwelijks een vlok natte sneeuw. Ook de dikte van het sneeuwdek neemt af. Vaak is de bodem zo warm dat het lang duurt voordat sneeuw blijft liggen.

Vandaag is een mooi voorbeeld van een dag die in het koudere klimaat van halverwege de vorige eeuw sneeuw zou hebben opgeleverd. Alleen in het oosten is kans op natte sneeuw en waarschijnlijk blijft de sneeuw alleen liggen op de hogere delen, zoals de Veluwe, de Sallandse Heuvelrug en de Limburgse heuvels.

Omdat de temperatuur deze eeuw blijft stijgen, neemt het aantal sneeuwdagen verder af. Volgens klimaatscenario’s van het KNMI daalt de hoeveelheid dagen met sneeuw in 2100 in het slechtste geval naar hooguit één per jaar. Daarbij is het ook nog eens zo dat de sneeuw op die ene dag niet hoeft te blijven liggen. Het gevolg is dat we het in de toekomst soms jarenlang zonder een wit landschap moeten stellen. Slechts heel af en toe blijft de sneeuw liggen.