Laat ik beginnen met de vaststelling dat ik zelf op deze leeftijd nooit op het idee zou komen om alvast te verhuizen naar een appartementencomplex met een lift.

Nu we allemaal geacht worden door te werken tot we een jaar of 67 zijn, zou een trap in een rijtjeswoning geen obstakel moeten zijn of een onneembare hindernis. Toch zetten steeds meer mensen die stap, soms zelfs wanneer ze de vijftig nog maar nét zijn gepasseerd.

Dat zet je toch aan het denken en zal sommige mensen zelfs aan het twijfelen hebben gebracht. Want waar doe je goed aan? Moet je wachten tot het in je oude huis, zelfs met allerlei aanpassingen, echt niet meer gaat of kun je die situatie maar beter voor zijn en op tijd kiezen voor een levensloopbestendige woning? Ook hier geldt: dat is maatwerk en er zitten voor- en nadelen aan elke keuze.

Verhuizen is een ingrijpende gebeurtenis en een persoonlijke keuze. Belangrijk is dus in de eerste plaats welke optie goed voelt. Wij hebben bekenden die op hun 53e net de sleutel in ontvangst hebben genomen van hun splinternieuwe appartement, maar we krijgen binnenkort ook nieuwe buren van onze leeftijd die kiezen voor een nieuwe levensfase in een bescheiden tweekapper met een bovenetage en een grote tuin.

Verhuizen naar een nieuwgebouwde woning heeft sowieso als bijkomend voordeel dat je de hele discussie rondom het verduurzamen van de woning in één klap achter je kunt laten. Er wordt vanaf nu alleen nog gasloos gebouwd, dus je krijgt niet te maken met onzekerheid of extra investeringen. Daarnaast zullen de onderhoudskosten bij een nieuwbouwwoning gemiddeld lager uitvallen dan bij een bestaande. Wie zijn intrek neemt in een nieuw appartement, kiest voor zekerheid en gemak en voor de lange termijn.

Financieel gezien is het ook geen onverstandige zet, omdat er door de vergrijzing een tekort dreigt aan geschikte woningen voor ouderen. De druk op de markt voor appartementen zal alleen maar groter worden, met een prijsopdrijvend effect als gevolg. Wie zich vandaag een dergelijke woning zou kunnen permitteren, kijkt wellicht raar op zijn neus als hij over vijftien jaar voor de etalage van een makelaar staat.

Verder spelen de gezinssamenstelling én de gezondheidssituatie natuurlijk een rol. Hoewel ik voorbeelden ken van mensen die samen met een nog thuiswonend kind naar een appartement verhuizen, zullen de meeste vijftigplussers wachten tot al het kroost is uitgevlogen alvorens aan een nieuwe fase te beginnen. Daarbij speelt de lichamelijke gesteldheid waarschijnlijk een doorslaggevende rol.

Wie nu al kampt met fysieke klachten, heeft een goed argument om te kiezen voor een woning met een slaapkamer op de begane grond. Dat hoeft trouwens helemaal geen traditionele flatwoning te zijn in een gebouw met bijvoorbeeld vijftien etages; appartementencomplexen kennen tegenwoordig tal van gedaanten. En zelfs in een appartementencomplex met een lift staat niets u in de weg om zo lang en vaak mogelijk de trap te nemen.

De auteur is publicist. Reageren? hormann@refdag.nl