Donderdagochtend kwart voor zeven. Het Stadhuisplein van Vlissingen is nog gehuld in duisternis. Op het plein staat een groep mensen te wachten. Even later draaien enkele bussen het plein op. De mensen stappen in en de bussen vertrekken. Bestemming: Den Haag. Het is de dag dat de Tweede Kamer met staatssecretaris Visser van Defensie in debat gaat over het debacle rond de marinierskazerne.

De provincie Zeeland deed deze week een opmerkelijke oproep. Samen met het Zeeuwse waterschap en de gemeente Vlissingen nodigde zij Zeeuwen uit om gratis met de bus naar het Binnenhof te rijden om het Kamerdebat bij te wonen. De Zeeuwse overheden zouden de bussen zelf regelen.

Bestuurders

Zo’n honderdveertig Zeeuwen gaven gehoor aan de oproep. In totaal vertrokken donderdag in alle vroegte vier bussen met Zeeuwen naar Den Haag, onder meer vanuit Vlissingen. Er zat er ook een bij speciaal voor de Zeeuwse bestuurders, want verschil moet er zijn. Op die bus prijkt in sierlijke letters de Zeeuwse wapenspreuk Luctor et Emergo, ik worstel en kom boven.

In de bus voor de gewone mensen zit Jaap Meeuwse aan het stuur, een ouwe rot in het chauffeursvak. Hij wenst iedereen succes. „Zeeuwen, laat je horen!” roept Meeuwse voordat hij zijn touringcar behendig van het Stadhuisplein de weg op stuurt.

De Zeeuwen zijn boos vanwege de opstelling van staatssecretaris Visser. Toch is het rustig in de bus. Er worden geen spreekkoren aangeheven. Zeeuwen maken niet veel leven, zelfs niet als ze boos zijn, wel trekken er een paar een T-shirt aan met de tekst ”Ik kan hier wel wennen”, een steek onder water voor mariniers die niet naar Zeeland wilden verkassen.

Een verslaggeefster van Omroep Zeeland wurmt zich met haar cameraman door het gangpad om mensen te interviewen. Achterin de bus zit Willem Murre. Hij is gehuld in boerendracht. „Het vertrouwen in de politiek is bij mij helemaal weg. De staatssecretaris moet van goeden huize komen om dat te herstellen. Ze heeft een soort zachte militaire coup gepleegd. Zeeland wordt weggezet als een soort afvalputje.”

Onderweg worden in Middelburg, Kapelle en Hoogerheide ook nog wat mensen opgepikt. Meeuwse zet het gezelschap ruim op tijd af bij de ingang van de Tweede Kamer.

De publieke tribune vult zich even later met boze Zeeuwen. Kamervoorzitter Arib maant hen om tijdens het debat kalm te blijven. SGP-fractievoorzitter Van der Staaij vertelt dat Zeeuwen „altijd bedachtzaam, constructief en loyaal” zijn, maar nu zijn ze „witheet.” Desondanks blijven de bezoekers netjes als ze op de publieke tribune van de Tweede Kamer zitten. De belangstelling voor het debat blijkt zo groot dat buiten de plenaire zaal schermen zijn geplaatst waarop de discussie ook kan worden gevolgd.

Burgemeester Ger van de Velde-de Wilde van Tholen schat in dat er nog nooit zoveel Zeeuwse bestuurders op de publieke tribune hebben gezeten. „Tien van de dertien Zeeuwse burgemeesters zijn sowieso al aanwezig, denk ik.”

Verhuizen

De vergadering wordt een paar keer geschorst. In de lunchpauze deelt de provincie Zeeland lunchpakketten uit aan de Zeeuwen; broodjes, een appel en een mars. Oud-marinier Hans Blommaart uit Goes, in uniform, helpt met uitdelen. Hij heeft kritiek op mariniers die niet naar Vlissingen willen verhuizen. „Als je in mijn tijd het bevel kreeg om ergens naartoe te gaan, dan ging je ook.”

Wethouder Jean-Paul Hageman van de gemeente Hulst zegt dat de imagoschade die Visser Zeeland volgens hem heeft berokkend „nog heel lang zal naijlen. Daar zullen we in Zeeland nog lang last van hebben. Het is een stinkende wonde die maar moeilijk geneest. We zijn hier stil op de publieke tribune, maar ik zie veel ingehouden woede.”

Aan het eind van het debat richt de Kamervoorzitter zich nogmaals persoonlijk tot de tribune. Ze zegt dat de Zeeuwen zich „keurig hebben gedragen.” Tijd om weer naar de bussen te gaan. In de regen gaat het te voet naar de bussen. Was dit nu het debat waar iedereen zo naar uitkeek, vragen de Zeeuwen zich af. De teleurstelling is groot, mede over het feit dat Visser niet hoeft af te treden. Louis Filius, wiens camping in Ritthem moest worden verplaatst voor de kazerne die er niet kwam: „Kennelijk kun je in de Kamer liegen en er nog mee weg komen ook.”