SP-raadslid wordt priester: Ik zeg ja op mijn roeping
Bram Pulles (25) stopt als raadslid voor de SP in Maastricht en begint een opleiding tot priester, werd dinsdag bekend. „Ik wil Gods roeping in mijn leven volledig accepteren.”
„Ieder mens heeft een roeping”, vertelt de rooms-katholieke Pulles woensdag. „Gods stem komt tot elk. Of je nu raadslid bent of schoonmaker. Al gaat het natuurlijk niet om een letterlijke stem. Het is de kunst om door gebed ja te zeggen tegen die roeping. Ik ben ontroerd door de positieve reacties op mijn besluit, ook van collega-raadsleden.”
Hij was een krap jaar SP-raadslid in Maastricht en begint volgende week aan de priesteropleiding van het Grootseminarie van Rolduc in Kerkrade. „Ik ga een vormingstraject in, waar ruimte is voor persoonlijke ontwikkeling.” Pulles hoopt over ongeveer zeven jaar als bijvoorbeeld priester aan de slag te kunnen.
De Limburger, opgegroeid in een eenoudergezin (met zijn moeder), is afgestudeerd cultuurwetenschapper. De afgelopen paar jaar deed hij naast zijn activiteiten voor de raad vrijwilligerswerk, onder meer in een gaarkeuken en als catecheet voor rooms-katholieke jongeren. Verder had de Maastrichtenaar baantjes, zoals in de bouw en als vuilnisman.
Je zou verwachten dat u als belijdend rooms-katholiek politicus actief bent voor het CDA?
„Ik heb mijn rooms-katholieke normen en waarden heel goed tot uiting kunnen brengen binnen de SP. Bijvoorbeeld door op te komen voor minderbedeelden. Het CDA is voor mij niet minder, dat is ook een goede partij. Fruit is er immers ook in allerlei smaken. Een appel is niet minder dan een sinaasappel. Ik kan u verzekeren dat de SP geen atheïstische partij is. Binnen de gelederen van die partij is ruimte voor katholieken, maar ook voor bijvoorbeeld joden. Al zal de SP nooit direct religie betrekken bij het bedrijven van politiek.”
Getuigenispolitiek trekt u niet?
„Iedereen geeft een getuigenis. Als ik strijd voor armsten in de stad laat ik ook een christelijk geluid horen. Al neem ik achter het spreekgestoelte niet de Bijbel in de hand. Maar dat doet geen enkele partij in Maastricht.”
De Rooms-Katholieke Kerk wordt vaak in een adem genoemd met misbruikschandalen. Waren al die berichten voor u een beletsel om de priesteropleiding te gaan volgen?
„Als je een roeping ontvangt, spelen zulke berichten in zekere zin geen rol. Dan ga je voor God. Waarmee ik seksueel misbruik binnen de kerk niet bagatelliseer. Want dat misbruik is verschrikkelijk.”
Bereidt u zich als aankomend priester voor op een celibatair bestaan?
„Ja. Mensen denken dat een celibatair bestaan hetzelfde is als een liefdeloos bestaan. Maar dat is niet zo. Het leven van een priester zit vol liefde. Voor God, de kerk, de medemens.”
Ook in Limburg sloeg secularisatie toe. Maakt die trend u moedeloos?
„Moedeloos niet. Eerder strijdvaardig, om het heel socialistisch te zeggen. Het rooms-katholieke geloof is een heel mooi geloof met mooie rituelen en sacramenten. In verschillende parochies mocht ik kinderen mee helpen voorbereiden op het vormsel (vergelijkbaar met geloofsbelijdenis in het protestantisme, JV). Dat vond ik een fijne taak.”
Is uw doel om jongeren weer naar de kerk te krijgen?
„In principe wil ik er voor iedereen zijn. Van geboorte tot het graf en ver daarna. Al wil ik me zeker voor jongeren inzetten. Christus had de jeugd in gedachten. Denk aan wat de Bijbel zegt: ”Gij zult het rijk der hemelen niet binnenkomen, als u niet wordt als kleine kinderen”. En: ”Laat de kinderen tot Mij komen”.”