Zwemplezier valt in het water door knokpartijen
Zwembaddirecties kunnen hun borst nat maken. Een hete zomer dreigt. Menig bezoeker ziet z’n zwemplezier in het water vallen door toenemende agressie, pestgedrag en geweld. Maatregelen tegen de overlast lopen uiteen.
Knokpartijen, intimidaties, aanrandingen. In zwembaden in Vlaardingen, Ridderkerk, Koewacht en Wateringen sloeg afgelopen weekend de vlam in de pan. Jongeren klommen over hekken, gingen op de vuist en liepen badgasten omver. Gezinnen moesten ijlings een veilig heenkomen zoeken. In Zeist werden jongeren onder water onzedelijk betast.
„Totaal onverantwoord”, noemt burgemeester Anny Attema van Ridderkerk de „ernstige incidenten” in zwembad De Fakkel. „We mogen van geluk spreken dat er geen ongelukken zijn gebeurd.” Ridderkerk werd geconfronteerd met verschillende vechtpartijen, opengebroken kluisjes en overmatig alcoholgebruik. Het zwembadpersoneel alarmeerde de politie, nadat de situatie onhoudbaar werd.
Op het matje
De burgemeester heeft de directie op het matje geroepen. „Het vertrouwen is ernstig geschaad.” Het steekt Attema dat de directie niet zelf in het bad aanwezig was om in te grijpen. Bovendien waren er „veel te weinig” én onvoldoende goed opgeleide beveiligers aanwezig.
De burgemeester geeft het management van het zwembad een allerlaatste kans, na een eerdere reeks ongeregeldheden. Ze eist „drastische maatregelen” om het vertrouwen te herstellen. „Dit willen we niet meer meemaken.”
„De maat is vol”, verklaart ook fractievoorzitter Lucien Westbroek van de Partij 18PLUS. „Het kan niet zo zijn dat inwoners van Ridderkerk niet naar het eigen zwembad durven, omdat er niet daadkrachtig wordt opgetreden tegen de raddraaiers.”
De collegepartij (5 van 29 zetels) vraagt voor donderdag een debat aan. „Zijn er arrestaties verricht”, vraagt Westbroek zich af. Loopt er nog een onderzoek, is de camerabewaking afdoende en heeft de politie camerabeelden opgevraagd? De partij dringt aan op ingebruikname van een toegangssysteem, zoals in het collegeakkoord is afgesproken.
Marokkanen
Getuigen in Ridderkerk maken melding van „gekleurde en blanke jongeren.” Op Twitter, niet het podium voor de meest genuanceerde reacties, zijn de daders van de „zwembadterreur” al op voorhand duidelijk: Marokkanen. Of, in ieder geval buitenlanders. Nogal wat twitteraars beklagen zich over het feit dat directies en gemeenten zwembaden bij overlast dreigen te sluiten, zonder de oorzaak van het probleem aan te pakken.
Maar ook voor een badjuffrouw uit het Zeeuwse zwembad in Koewacht is het zonneklaar. „Ik moet zeggen zoals het is: Het zijn altijd Belgische Marokkanen.” Ze durft in de PZC haar naam niet te geven. „De gevolgen van seksueel misbruik en intimidatie zijn voor slachtoffers buitengewoon ingrijpend”, zegt de Koninklijke Nederlandse Zwem Bond (KNZB).
Zwembaden wapenen zich met verschillende maatregelen tegen ongeregeldheden. Sommige plaatsen toegangspoortjes, andere geven alleen bezoekers met een abonnement toegang. Nog weer andere zwembaden werken met vingerscans of gezichtsherkenning om confrontaties te voorkomen.
„Triest”, zegt Marjolein van Tiggelen van de Nationale Raad Zwemveiligheid (NZR) over de ongeregeldheden. „Een zwembad moet een plaats zijn waar bezoekers het naar de zin hebben. Je gaat toch zwemmen om lol te maken.”
De NZR wijst erop dat het goed is de vechtpartijen in perspectief te plaatsen. Nederland telt zo’n 700 openbare zwembaden met jaarlijks honderd miljoen bezoeken. „Hoe verschrikkelijk de incidenten ook zijn, we moeten wel in de gaten houden dat er in de meeste zwembaden niets is gebeurd. Het blijven incidenten.”
Afspiegeling
Zwembadbezoekers vormen een afspiegeling van de maatschappij, stelt Van Tiggelen. „Bezoekers kunnen voor relatief weinig geld naar een zwembad. De maatschappelijke problemen in een wijk zie je ook daar terug.” Ze wijst erop dat zwembaddirecties moeten inspelen op de doelgroep die zij over de vloer krijgen. „Uit een achterstandswijk komen heel andere bezoekers dan van het platteland.”
Veiligheid in een zwembad begint volgens de NRZ met het invoeren van het protocol Vrolijk en veilig, waarin is vastgelegd hoe de overlast aan te pakken. Bijvoorbeeld op welk moment de politie wordt gealarmeerd. „Van te voren nadenken”, adviseert Van Tiggelen. „En korte lijnen houden met de politie.”