Quist lijdt naar eigen zeggen aan een virus waar geen medicijn voor is. In 1996 werd met vrijwilligers gestart met het uitgraven van de bunkers van de Duitse Atlantikwall bij Hoek van Holland. Deze kazematten moesten het Duitse Rijk beschermen tegen een geallieerde invasie.

Wat trof u destijds aan?

„We stuitten als eerste op de originele Duitse pantserdeuren. Maar we vonden ook zaken als een lampenkapje en de afsluiting van een periscoopgat. En Duits bestek uit de oorlogsjaren. Dat was wel echt een juichmoment.

Nadien nam de interesse voor de bunkers in Nederland toe en ontstonden er langs de kust allerlei musea voor de plaatselijke bunkers. Nu zijn ze van Schiermonnikoog tot Zeeland te bezichtigen.”

Vanwaar uw interesse voor bunkers?

„Ik zag als 4-jarige zwartwitbeelden van de oorlog en die zijn me altijd bijgebleven. Naarmate ik ouder werd, hield ik me steeds meer met de Tweede Wereldoorlog bezig. Dat mondde uit in de deelname om deze bunkers uit te graven. Ik vind het belangrijk dat mensen kunnen zien hoe de geschiedenis in elkaar steekt, maar ook om vooroordelen weg te nemen. Niet elke Duitser was een nazi. Er waren Duitsers die met tegenzin in deze bunkers zaten.”

Bent u klaar voor Bunkerdag?

„Ja, woensdag troffen we de laatste voorbereidingen. Bunkerdag is een jaarlijks evenement waarbij alle Atlantikwallmusea in Nederland hun bunkers openen. Dat is een uitgelezen moment om eens binnen te kijken. Het zijn met name de bijzondere bunkers die opengaan. Onze drie liggen bijvoorbeeld in een beschermd natuurgebied.”

Wat valt er te zien?

„Dat verschilt in heel Nederland. De vesting Hoek van Holland heeft een ondergronds gangenstelsel en een observatiepost. Maar ook geschutsbunkers met het geschut er nog in. Bijzonder aan deze vesting is dat het landschap er nog net zo bij ligt als in de oorlog. In ons museum hebben we originele wapens, kaarten, foto’s en een documentaire over deze bunkers.”

Wat maakte u zoal mee?

„Vroeger kwamen er nog wel eens Duitsers langs die hier gelegerd waren. We krijgen sowieso veel Duitsers over de vloer. Zij zijn blij dat wij dit verhaal blijven vertellen. Zij kijken met afschuw op de oorlog terug. We hebben ook eens Duitsers gehad die de hele Atlantikwall afreisden, van Noorwegen tot de Pyreneeën. Echte enthousiastelingen.”

In de schijnwerpers: rubriek voor opmerkelijk regionaal nieuws