In de laatste aflevering van de redactierubriek Signalement schrijft dr. Verboom dat hij graag nog een keer de jonge predikanten, kerkelijke werkers en anderen die in de kerk beginnen te werken, wil bemoedigen. „Ik signaleer nogal eens bij ouderen dat ze enigszins kritisch staan tegenover de manier waarop jonge predikanten hun werk doen. Hun preken zijn naar hun oordeel weinig doorwrocht. Ze zijn ‘gemakkelijk’ in het pastoraat. De werkende vrouw in de pastorie heeft de predikantsvrouw van vroeger verdrongen. Zo zouden we door kunnen gaan.”

De emeritus wil graag een ander geluid laten horen. „Ik zie dat het predikantswerk veel gecompliceerder is geworden dan in mijn tijd. De problemen waarmee jonge predikanten in aanraking komen, zijn vaak ingewikkeld en soms onoplosbaar. Ze hebben daar hun handen en harten vol aan.” Een burn-out ligt dan op de loer, meent hij.

Dr. Verboom gunt de jonge collega’s „een eminence grise in de kerk die meeleeft met en bidt voor de jongere werkers. Die bemoedigende woorden spreekt. Die in de gemeente waar je thuishoort –met een hongerige ziel– trouw te vinden is onder het gehoor van de predikant en die op zijn tijd bemoedigende woorden spreekt. Pas wanneer je je positief instelt, kun je ook meelevend-kritisch zijn.”

Dr. Verboom wordt als redactielid van De Waarheidsvriend opgevolgd door ds. J. A. W. Verhoeven uit Krimpen aan den IJssel.