Volgens Astrid heeft haar broer „zijn hele leven lang overal desinformatie verspreid”. En „het hele probleem met tegen hem getuigen is dat iedereen steeds kennis neemt van een schijnwereld en niet van de werkelijkheid die eronder ligt”. Dat was volgens haar ook de reden dat de naar de politie gestapte vastgoedtycoon Willem Endstra –geliquideerd in 2004, volgens justitie in opdracht van Holleeder– „het niet redde”.

Astrid is in de rechtszaal afgeschermd. Alleen de rechters, aanklagers en de verdediging kunnen haar zien. Tijdens de ondervraging door Janssen reageerde ze op momenten scherp en fel.

Met de opnamen die ze stiekem maakte van gesprekken met haar broer wilde ze laten horen hoe hij écht was en „hoe ziek en verknipt ons leven was”. Ze zei dat het voor buitenstaanders bijna ondoenlijk is zich een beeld te vormen van de manier waarop het er in de familie aan toe ging. „Het was altijd alleen maar ellende.”

Astrid benadrukte dat ze van haar broer hield en hem altijd heeft willen beschermen. Dat ze heeft gezegd dat ze hem beter had kunnen doodschieten, noemde ze „iets heel anders. Ik vind dat ik het recht heb hem het leven te ontnemen. Net als mijn moeder, omdat ze een slecht product op de wereld heeft gezet. Maar dat is iets tussen mijn broer en mij.”