„Nu begrijp ik waarom mijn vader m’n moeder een cactus cadeau deed”
Henny en Konstant Hoogeveen uit Krabbendijke hebben veel opgestoken van de eerste van zes avonden over autisme die Helpende Handen donderdagavond in Goes organiseerde. Het echtpaar heeft twee zoons met autisme. „Je moet naast ze staan.”
Colette de Bruin, orthopedagogisch gedragskundige en schrijver van het recent verschenen boek ”Dit is autisme”, leidde het onderwerp in. Ze ontwikkelde de methode ”Geef me de 5”, waarbij de 5 verwijst naar de vraagwoorden wat, wanneer, wie, waar en hoe. „Geef mensen met autisme structuur en duidelijkheid, dat geeft rust in hun drukke hoofd. Vertel concreet wát er wordt gedaan, hóe, wannéér, wáár en door wíe.”
In de aula van het Calvijn College in Goes vertelde De Bruin de ruim tweehonderd belangstellenden dat autisme niet beoordeeld moet worden op gedrag, maar dat altijd gekeken moet worden naar oorzaak van gedrag. Gedragingen kunnen soms vreemd overkomen: een kind dat bepaalde bewegingen zonder enige aanwijsbare oorzaak eindeloos herhaalt of dat woedend wordt omdat nieuwe kleren niet lekker zitten. Maar dat merkwaardige gedrag vraagt juist om begrip en respect. Het autistische kind kan er niets aan doen, want de verwerking van informatie in zijn brein loopt niet zoals het hoort. „Er zijn autisten die met gemak het gymnasium doorlopen, maar de weg naar school niet weten.”
Worsteling
Het echtpaar Hoogeveen heeft geleerd dat je tegen autistische kinderen niet moet zeggen: „We gaan eten.” „Ze willen graag duidelijkheid. Ze houden niet van het onvoorspelbare”, vertelt Konstant Hoogeveen. „Zeg gewoon: Jij bent nu ergens mee bezig, maar over tien minuten gaan we eten. Zoek aansluiting bij waar ze mee bezig zijn en geef van tevoren helder aan wat er te gebeuren staat. Ze houden van structuur.”
Autisten hebben het niet gemakkelijk, vult zijn vrouw Henny aan. „Ze zijn overgevoelig voor prikkels en ik denk dat mensen in de huidige samenleving aan meer prikkels worden blootgesteld dan vroeger. Het leven was destijds minder onvoorspelbaar.”
Een Zuid-Bevelands echtpaar dat niet met naam in de krant wil, is blij met de bijeenkomst. Ze volgden eerder al een oudercursus bij Eleos. „Onze zoon heeft autisme en ADHD.” Het omgaan met de stoornissen van hun 10-jarige kind is soms een worsteling. „Die twee aandoeningen komen soms ook met elkaar in botsing”, legt de man uit. Zijn vrouw zegt dat de bijeenkomst haar het gevoel geeft dat ze als ouders niet alleen staan.
Duidelijkheid
„We kregen hier handvatten om het gedrag van onze zoon beter te begrijpen”, aldus haar man. „We hebben geleerd hoe autisten denken. Als ik tegen mijn zoon zeg: „Doe eens gewoon”, dan snapt hij dat niet. Ik weet nu dat we meer energie, tijd en geduld in hem moeten steken. We bieden al meer vastigheid door hem ’s ochtends precies te zeggen hoe de dag eruit gaat zien.”
Ook Corianne Boekee uit Dirksland vindt de avond nuttig. De getoonde filmpjes van kinderen met autisme waren herkenbaar. „Ik geef praktijkonderwijs op de Prins Maurits in Middelharnis en ik zag bij de beelden mijn eigen leerlingen met autisme voor me. Ik heb ervan geleerd. Duidelijkheid bieden is zo belangrijk voor een autistisch kind.”
Onhoudbaar
Een neefje van Boekee heeft het syndroom van Asperger. „Je leert ermee omgaan”, weet Corianne. „Maar het is voor ouders een worsteling. Daarom zijn deze avonden belangrijk. Zo voorkom je dat de situatie thuis, op school of in de kerk onhoudbaar wordt. Je hoort wel van ouders die uit elkaar gaan omdat het uit de hand loopt.”
De 81-jarige vader van deskundige Colette de Bruin heeft ook asperger. Doktoren ontdekten dit pas toen hij 65 was. Nu begrijpt ze dat haar vader haar moeder een cactus cadeau deed toen Colette werd geboren.„Hij zei tegen mijn moeder: „Nu je een kind hebt, heb je het te druk om de planten water te geven.””