Linschoten deed van 2010 tot en met 2012 vanuit zijn twee BV’s stelselmatig te lage btw-aangiftes en benadeelde de fiscus in die periode zo voor ruim 100.000 euro. Zelf zei hij bij de behandeling van zijn zaak „slordig’ te zijn geweest. Hij ontkende moedwillig bedrog te hebben gepleegd.

De rechtbank vond opzet echter bewezen en oordeelde snoeihard over Linschoten, die zelf niet bij de uitspraak aanwezig was. Met het Openbaar Ministerie (OM) vond de rechtbank dat hij als voormalig politicus een voorbeeldfunctie had en dat zijn betrouwbaarheid boven elke twijfel verheven moest zijn. ,Zijn houding is zeer kwalijk en getuigt van disrespect voor de belastingdienst en de belastingbetaler”, aldus de rechtbank.

Volgens de rechtbank is de oud-politicus „lichtvaardig en nalatig” geweest en heeft hij „willens en wetens” de kans aanvaard dat namens hem onjuiste aangiften omzetbelasting zouden worden gedaan. Linschoten had een boekhoudkantoor ingehuurd voor zijn administratie, maar verstuurde zelf de rekeningen. Doordat hij kopieën daarvan niet aan zijn boekhouder doorgaf, was die genoodzaakt de af te dragen omzetbelasting te schatten.

Op verzoeken zijn facturen op te sturen, reageerde Linschoten niet. Bij hem thuis vond de FIOD later tientallen ongeopende enveloppen van het kantoor.

Bij de behandeling van de zaak vier weken geleden bleek dat Linschoten tonnen schuld heeft bij de belastingdienst. Mede door beslagleggingen zit hij financieel aan de grond. Opdrachten als consultant krijgt hij niet meer, zijn vrouw is bij hem weg en hij heeft zijn woning noodgedwongen moeten verkopen. Een voorstel van het OM om de zaak te schikken, legde hij naast zich neer. „Als ik dat voorstel aanvaard, dan voelt het alsof ik erken dat ik bewust de boel heb besodemieterd”, zei hij. „En dat is niet zo.”

Linschoten was van 1994 tot 1996 staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Daarna was hij onder meer lid van de raad van bestuur van DSB, de gevallen bank van Dirk Scheringa.