Desondanks zegt hij wel een aantal oorzaken te kunnen aangeven voor de toename. „Punt één: het is coronatijd. Ouders die zijn gaan meekijken bij hun kinderen hoe die af en toe worden benaderd. Ik zou het niemand aanraden, maar je hoeft maar een account aan te maken van een kind op bepaalde platformen en je wordt vrij snel belaagd met onzedelijke verzoeken. Ik denk ook dat er wat ouders geschrokken zijn.”

Ook de komst van nieuwe wetgeving, Computercriminaliteit III, zou volgens hem een reden kunnen zijn. „Veel mensen weten het niet, maar tot een jaar geleden was het niet mogelijk om te pedojagen. Computercriminaliteit III maakt het nu strafbaar dat je als pedoseksueel uitingen doet en kinderen benadert, óók als blijkt dat je geen kind benadert maar een pedojager.”

Volgens De Vries zijn pedojagers al tenminste tien jaar actief in Nederland. Voorheen bleven ze onder de radar en schakelden niet de politie in. Zij namen in stilte contact op met pedoseksuelen en lieten geheimhouding afkopen op voorwaarde dat diegene nooit meer iets zou doen. „Een vorm van eigen rechter spelen die absoluut onwenselijk is en nooit bij de politie bekend wordt, want ook de vermeende dader zal nooit aangifte doen.”

Pedojagers zijn tegenwoordig veelal burgers die het aandurven gewoon voor de camera te verschijnen. „Ze zijn vaak niet bang uitgevallen. En ze acteren vaak in groepen. Omdat dan ook hun eigen veiligheid minder snel in gevaar komt”, weet De Vries. Ook nemen pedojagers vaak hun aanhoudingen op. „Dat filmen wordt bemoedigd door politie. Die zeggen: laat maar zien dat het burgerarrest netjes is verlopen. Als je die beelden op internet zet, wordt het anders. Dan krijg je een publieke schandpaal. En dan ben je als pedo voor het leven getekend. Ik heb in het buitenland gezien dat dat tot zelfmoord kan leiden.”