Klein kan niet uit de voeten met de visie op homoseksualiteit die uit het jongerenmagazine blijkt. „Verhoudingen tussen jongen en jongen en meisje en meisje worden op één lijn gezet met een relatie tussen jongen en meisje. Daar kan ik niet in meegaan. De Bijbel geeft duidelijk aan dat een seksuele relatie is bestemd voor man en vrouw, binnen het huwelijk. Daarbij past geen homoseksuele relatie.”

Het stoort de rector dat de homobeweging door middel van een blad „emancipatie van homoseksualiteit” wil bevorderen. „De sufferds. Het is allemaal zo progressief. Levensgrote vragen op dit terrein verhelp je niet met zo’n folder. Ik stoor me eraan dat in dit magazine de beleving van individuen de massa wordt ingetild.”

Binnen lessen maatschappijleer, biologie en godsdienst besteedt de reformatorische school aandacht aan homofilie. „We moeten ons ervan bewust zijn dat ook in onze kringen mensen worstelen met een andere geaardheid. Er past mildheid en zorgvuldigheid. We moeten oppassen om de geaardheid ziek of zondig te noemen. Dat zijn zulke belastende woorden. Wel moeten we duidelijk stellen dat uitleving van de geaardheid niet kan. Maar daarmee mogen we zo iemand niet afschrijven, negeren of pesten. Net zomin als je iemand mag treiteren omdat hij versleten schoenen of een afwijkende kleur haar heeft.”

Homofielen op school moeten bij vertrouwenspersonen hun verhaal kwijt kunnen, stelt Klein. „Mensen met een andere geaardheid gaan gebukt onder een zware last. Ze hebben onze hulp nodig. Een gesprek is veel meer waard dan een folder.”

Binnen de gereformeerde gezindte ligt homofilie „moeilijk”, constateert de rector van de Jacobus Fruytier Scholengemeenschap. „Het gaat om grote levensvragen.”

De Gomarusscholengemeenschap in Gorinchem kreeg het homomagazine niet toegestuurd, maar zou de kranten zeker hebben geweigerd, stelt rector ir. C. J. Flikweert. „Promotie van homoseksualiteit staat haaks op de bijbelse wetten en geboden. Een huwelijk tussen man en vrouw is dé samenlevingsvorm.”

Intussen kunnen we problemen van mensen met een homofiele geaardheid „niet onder tafel vegen”, betoogt Flikweert. „Homofiele leerlingen hebben hulp nodig, bij ons kunnen ze terecht bij een sociaal-medisch team. Mensen zitten met zichzelf in de knoop. In die leeftijdscategorie deel je de geaardheid niet gauw met anderen. Jongeren kunnen op dat gebied heel hard zijn. Leerlingen moeten weten dat ze een homo als persoon in zijn waarde moeten laten. Het is niet bijbels om iemand een hak te zetten.”

Het christelijke Johannes Fontanuscollege in Barneveld kreeg de folders ook niet in huis, maar de kans is „zeer groot” dat de homokrant bij het oud papier was terechtgekomen, zegt rector B. Ridder. „Als ik zo hoor wat er in de krant staat, stuit dit magazine bij ons in de directie absoluut op bezwaren. De thematiek is bij ons op school geen taboe, maar we bespreken dat niet op deze manier, vergeet het maar.”

Vaker heeft het ministerie „er een handje van” om ongevraagd dubieus voorlichtingsmateriaal te droppen, signaleert Ridder. „We krijgen hier soms pakken papier toegestuurd die we echt niet verspreiden. Over aids-voorlichting of veilig vrijen bijvoorbeeld. Daarbij worden beelden gebruikt waar ik hoogrode konen van krijg. We willen zeker aandacht besteden aan problematiek rond seksualiteit, maar dan wel op eerbare wijze.”

Ook het Rotterdamse Zuiderparkcollege, een school die plaats biedt aan diverse religies, weigert de homokrant onder de 1200, deels allochtone leerlingen te verspreiden. „Het taalgebruik en de plaatjes in de folder staan ons niet aan”, zegt Ella van Rooijen, unit-coördinator praktijkonderwijs, die op zich geen moeite heeft met homoseksualiteit. „Voor vmbo-leerlingen van 12 tot 16 jaar is het niet de goede manier om dit thema aan de orde te stellen. Dit onderwerp moet in een veilige omgeving besproken worden.”

Zeker onder allochtone ouders zal de folder weerzin oproepen, schat Van Rooijen in. „Zij hebben moeite met homoseksualiteit.”