De straf is hoger dan de twintig jaar die de rechtbank H. eerder oplegde. Dat de straf hoger uitkomt, heeft volgens het hof te maken met de „koelbloedigheid” van H. en de „mensonterende manier waarop hij met het lichaam is omgegaan”. Dat getuigt volgens het hof van een totaal gebrek aan respect voor het leven van zijn vader. Dat H. na de moord een aantal dagen in de woning van de vader - waar hij de moord pleegde - heeft gewoond, in zijn vaders auto rond reed en het geld van zijn vader gebruikte, wordt hem heel zwaar aangerekend. „De door de rechtbank opgelegde straf acht het hof daarom niet voldoende.”

H. doodde zijn vader door hem meerdere keren op zijn hoofd te slaan. Het lichaam wikkelde hij daarna in een deken, dekbedovertrek en vuilniszakken. Met spanbanden en tape was het op een steekkarretje gebonden en in het water achtergelaten. Na enkele weken van vermissing, werd het lijk door een voorbijganger gevonden.

Op het gebruikte tape is DNA van de aan lager wal geraakte H. gevonden, die overigens zelf altijd heeft ontkend iets met de moord te maken te hebben. Het hof ziet geld als motief voor de moord.