„En wat er dan als burgemeester over je heen komt, alles gebeurde tegelijk. We werden overvallen door de wereldpers. Dat had ik in eerste instantie niet verwacht”, aldus De Groot. Zijn eerste zorg na de aanhouding van huurder Josef B., en een dag later de vader, was de zorg voor de kinderen. En contact zoeken met de buurt. „Want die buren wisten ook niet wat hun overkwam. Iedereen vroeg zich af; hebben we hier wat gemist? Wat hadden we beter of anders moeten doen? Dat met elkaar delen, was belangrijk.”

De Groot vond het lastig om met de wereldpers te praten. „Want als je niet zoveel te vertellen hebt, waarom moet je dan zo nodig in beeld? Ik heb me dan ook bewust terughoudend opgesteld. Ik had meer zorgen over de belangen van de buurt en de betrokkenen, de kinderen. En als ik daarop terugkijk, heb ik daar goed aan gedaan”, vertelt De Groot.

Daarnaast was zijn zorg om veilig onderdak en goede begeleiding voor de ontdekte kinderen te regelen. „En ook vooral zorgen dat ze veilig buiten de media bleven. Daar zijn we heel goed in geslaagd, waar ik heel blij mee ben.” Maanden later spreekt de burgemeester zelf met de zes ‘bevrijde’ kinderen en ziet dat het, ondanks alles, goed met ze gaat. Voor hem een hele geruststelling, zo vertelt hij een jaar later. „Het was geweldig om te zien hoe goed het met ze ging. Dat gesprek heeft me goed gedaan.”

De zaak kwam vorig jaar aan het licht nadat een van de kinderen in een kroeg in het dorp over de situatie had gesproken.