Echtpaar Hollander verricht zending in Zambia met de maismolen
De woorden „Volg Mij” van de Heere Jezus kregen in het leven van Paul en Anette Hollander betekenis. Volgen betekende voor hen: naar Zambia gaan. Maar wel op een heel andere manier dan ze dachten.
Het echtpaar vertrok vorig jaar naar het Afrikaanse land. Momenteel zijn ze op verlof in hun eigen huis in Bant in de Noordoostpolder.
Al jarenlang liep Paul met de woorden die Jezus tot Mattheüs zei: „Volg Mij.” Maar hij durfde er zich niet „aan over te geven. In 2016 echter kreeg ik de woorden naar me toe om heen te gaan in de wereld. Ik begreep het niet goed en nog minder toen mijn aandacht telkens op Zambia gericht werd. Ik nam contact op met de Zending Gereformeerde Gemeenten, van mijn kerkverband, maar die werkte niet in Zambia en was ook niet van plan om dat te gaan doen.”
Het werd toch Zambia, maar dan bij Operatie Mobilisatie. „Anette en ik kwamen terecht in Ndola, een stad met ongeveer 400.000 inwoners in het midden van het land. Onze basis, die bestaat uit een aantal gebouwen op een terrein van 1 hectare, staat midden in een wijk met arme mensen die nauwelijks te eten hebben. Ik houd me vooral bezig met het verbeteren van hun levensomstandigheden.”
Een van de belangrijkste middelen daartoe is de maismolen, de ”hammermill”. Paul: „Het belangrijkste voedsel voor deze mensen is mais, die ze zelf verbouwen en die gemalen moet worden. Dat kunnen ze tegen een kleine vergoeding bij ons laten doen. Er wordt heel veel gebruik van gemaakt. Verder kunnen ze op ons terrein schoon water krijgen en zijn we begonnen met het geven van een klein startkapitaal –microkredieten– om kippen te kunnen houden. Het grootste deel van de dag zit ik op kantoor.”
Kloppen de woorden „Volg Mij” dan wel?
Paul: „Dat was voor mij ook een leerschool. Eerst begreep ik het niet, totdat ik geboeid raakte door teksten uit Leviticus over het werk van de Levieten. Als zij hun taak niet goed verrichtten, konden de priesters hun werk niet doen. Zending was voor mij niet zozeer staan op een zeepkist, maar vooral bijdragen aan het koninkrijk van God. Evangelisatie is het gemakkelijkste als je het werk kunt doen waar je goed in bent en dan de gelegenheid te baat neemt om over het Woord van God te praten.
Wij proberen alle Zambianen die dat nodig hebben, een gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen te geven. We werken aan herstel van hun relatie met God, de medemens, zichzelf en de omgeving. Mensen die alleen maar bezig zijn met overleven, hebben daarvoor vaak geen aandacht.”
Heeft uw werk ook te maken met evangeliseren?
„Gesprekken begin ik altijd met gebed en er is gelegenheid genoeg om mensen aan te spreken. Het is in Zambia heel gemakkelijk om in gesprek te raken over God. Ook heb ik het met mensen over volkszonden. Veel Zambianen in onze wijk zien het verkeerde van de zonde tegen het zevende en het achtste gebod niet.”
Wat doet Anette?
Anette: „Ik houd me wel bezig met evangelisatie. Elke dag geef ik met anderen 35 arme kinderen eten, waarna we hen uit de Bijbel vertellen. Het valt me steeds weer op hoe aandachtig ze luisteren. Verder heb ik contact met een groep vrouwen. We breien samen en praten als dat kan over God. Ook ging ik elke week naar een ziekenhuis om te bidden en te zingen met mensen. Het laatste is door de coronacrisis opgeschort.”
Naar welke kerk gaan jullie daar?
Paul: „We werken bij voorkeur onder niet- of andersgelovigen; wij zijn er tenslotte gekomen met de opdracht om het Evangelie te delen. Wat we echter hebben gemerkt, is dat je jezelf ook wilt thuisvoelen in een gemeente; waar je rust vindt en bemoedigd wordt voor het werk dat moeten gebeuren. Daarom gaan we op zoek naar een kerk die goed aansluit bij onze reformatorische achtergrond.”
Wanneer gaan jullie terug?
Paul: „Vrijdag. Hoelang we in Zambia blijven, weten we niet. We willen in de wil van God gaan en Hem volgen.”