Butink werd in 1992 geadopteerd door Nederlandse ouders. In 2015 ging ze terug naar haar geboorteland. Daar kwam ze er naar eigen zeggen achter dat haar adoptiepapieren waren vervalst met medeweten van de Nederlandse bemiddelingsorganisatie Stichting Kind en Toekomst. Hierdoor kon zij haar biologische ouders niet opsporen. „Ik wil erkenning voor de misstanden”, vertelde ze eerder aan de rechter op de vraag waarom ze deze zaak had aangespannen. „Ik wil weten waar ik vandaan kom. Het is belangrijk om dat te weten.” Een van haar eisen was dat de Staat zou helpen bij het opzetten van een DNA-databank zodat ze wellicht toch nog haar biologische familie kan achterhalen.

De rechtbank zei niet toe te kunnen komen aan de beoordeling van Butinks eisen, omdat de zaak verjaard is. Dat is het geval na twintig jaar. „Daar kan in uitzonderlijke gevallen van afgeweken worden”, vertelde de rechter. Maar dan had Butink sneller na haar bezoek in 2015 - toen ze naar eigen zeggen op de misstanden stuitte - een procedure moeten beginnen.

Butinks Nederlandse ouders reisden in maart 1992 naar Sri Lanka om een kindje op te halen. Dat bleek niet beschikbaar te zijn. Een tussenpersoon zorgde er daarna binnen korte tijd voor dat Butink geadopteerd kon worden. Zij was toen pas enkele dagen oud. Een van de bemiddelaars ter plekke is later opgepakt voor illegale adopties, bleek in mei tijdens de behandeling van de zaak.