In het Curaçaose slavenregister staat iedereen beschreven die eigendom was van particuliere slaveneigenaren op Curaçao in de periode van 1839 tot aan de afschaffing van de slavernij, in 1863. Daarin staat de naam, het geboortejaar, de naam van de moeder en de naam van de slaveneigenaar vermeld. Verder wordt informatie over geboorte, overlijden, verkoop van mensen en de in- en uitvoer van mensen beschreven, want Curaçao was in de negentiende eeuw een centrum van de kleinschalige internationale slavenhandel.

De informatie is digitaal te raadplegen via de websites van de Nationale Archieven van Curaçao en Nederland. De samenwerking tussen de Radboud Universiteit in Nijmegen, het Nationaal Archief Curaçao en de University of Curaçao Dr. Moises Da Costa Gomez maakt dat mogelijk. Ook het Nederlandse Nationaal Archief levert daaraan een bijdrage.

Behalve het slavenregister zijn ook de emancipatieregisters online in te zien. In deze registers zijn mensen opgenomen die per 1 juli 1863 vrijkwamen uit slavernij. Ze zijn volgens de initiatiefnemers een belangrijke aanvulling op het slavenregister, omdat in de emancipatieregisters de achternamen staan die mensen in 1863 kregen.

„Ook Nederlanders met Curaçaose roots kunnen nu makkelijker onderzoek doen naar hun familieverleden”, zegt Johan van Langen van het Nationaal Archief. „Door archieven over het gedeelde verleden van Curaçao en Nederland online beschikbaar te stellen, faciliteren we ook het wetenschappelijk onderzoek. Bijvoorbeeld onderzoek naar de doorwerking van slavernij en kolonialisme, dat steeds meer aandacht krijgt in het maatschappelijk debat.”

De openstelling van de registers valt samen met de viering van Tula-dag, vernoemd naar de eerste slaaf die op 17 augustus 1795 stopte met werken en zijn vrijheid eiste. Op deze dag herdenkt Curaçao het slavernijverleden en de opstand van Tula, dit jaar precies 225 jaar geleden.