De werkloze Bremer wist in september 2003 een zetel te veroveren in het waterschap Amstel, Gooi en Vecht. Hij doet op dit moment officieel nog mee aan de verkiezingen in Rijnland, Delfland, Schieland en Hollandsche Delta. Op de vraag of hij zich hier ook niet zou terugtrekken, antwoordt hij: „Dat kan niet meer. Alle formulieren zijn de deur uit. Als ik het word, ben ik immers door een deel van de bevolking gekozen. Ik weet niet of ik recht doe aan hun keuze als ik mijn verkiezing niet zou aanvaarden. Ik heb daar een heel erg dubbel gevoel bij. Ik hoop niet gekozen te worden, want anders wordt het heel moeilijk.”

Bremer erkent dat hij het voor hemzelf en naar eigen zeggen voor „maximaal vijf andere waterschapskandidaten” wel heel moeilijk heeft gemaakt. „Voor een vriend verzamelde ik handtekeningen in Delft. Waterschap Delfland traceerde echter een ondersteuner die verklaarde dat zijn handtekening op de lijst niet de zijne was. Voor een vriendin verzamelde ik ondersteuners in Brabant. Ik zette mijn broer uit Brabant op de lijst en plaatste zelf een handtekening, omdat ik hem niet kon bereiken. Tegen waterschap De Dommel bevestigde mijn broer -net terug van vakantie- dat hij niet zelf de handtekening had geplaatst.”

Bremer begrijpt de ophef over zijn frauduleuze handelen niet. „In het verleden deed men niet zo moeilijk en nu schijnt alles in de weer te zijn om het zo precies mogelijk te doen. Ik heb handtekeningenlijsten ingevuld waaraan iedereen kon zien dat het mijn handschrift was. Ik heb duidelijk gevraagd of het zo goed was en men heeft het goedgekeurd”, aldus Bremer.

Bent u dan vorig jaar ook op een dubieuze manier in het waterschap Amstel, Gooi en Vecht gekomen?

„Nee, toen was ik nog niet op dit idee gekomen. Dat was het eerste waterschap waar ik me ooit verkiesbaar voor stelde. Toen waren alle dingen nog best nieuw voor me.”

Wat heeft u bezield om na teleurstellingen in Friesland en Limburg in mei van dit jaar u nu toch weer in negen waterschappen verkiesbaar te stellen?

„Ach, ik heb voldoende tijd om het erbij te doen en zo veel tijd neemt het werk in de waterschappen met twee dagen per maand ook weer niet in beslag.”

Als u graag in een waterschap wilt zitting nemen, waarom knoeide u dan met handtekeningen?

„Tijdgebrek bij het opstellen van de kieslijst. Ik was er te laat aan begonnen en per kieslijst ben je toch wel een tijdlang bezig. Ik verzamelde handtekeningen in de trein en had beter bij de mensen thuis langs kunnen gaan. Ik dacht handig met het tijdsprobleem om te kunnen gaan, maar ben achteraf gezien wat te creatief geweest.”

Spijt?

„Ja, ik heb het onjuist aangepakt. Ik voel me echter geen fraudeur, maar ben eerder ontzettend dom geweest. Ik had er inderdaad een bron van inkomsten aan kunnen overhouden. Ik ben fout geweest, maar bedenk tegelijk dat er veel ernstiger vormen van fraude zijn die geen aandacht krijgen.”