Permanent verliezen borst bij borstkanker maakt ongelukkiger
Vrouwen die bij borstkanker hun borst permanent verliezen, beoordelen hun kwaliteit van leven significant lager dan vrouwen die kiezen voor het reconstrueren van een borst of een borstsparende behandeling. Dat meldt de Nederlandse Vereniging van Plastisch Chirurgen (NVPC) na onderzoek.
Het onderzoek in het Erasmus MC en drie perifere ziekenhuizen is de eerste grootschalige en langlopende studie die de kwaliteit van leven op de lange termijn meet na vier veel voorkomende chirurgische behandelmogelijkheden bij borstkanker: een borstamputatie, borstsparende operatie, borstamputatie gevolgd door prothesereconstructie en borstamputatie gevolgd door lichaamseigen weefselreconstructie. Aan het onderzoek namen bijna tweeduizend vrouwen deel die zes maanden tot tien jaar geleden een operatie voor borstkanker ondergingen.
Bij een borstreconstructie en/ of borstsparende behandeling hebben vrouwen onder meer een betere lichaamsbeleving. Vrouwen met een reconstructie van lichaamseigen weefsel zijn het meest tevreden met hun borsten, maar zij beoordelen de algehele kwaliteit van leven hetzelfde als vrouwen met een prothesereconstructie.
Verder blijkt dat vrouwen die een complicatie hebben doorgemaakt na een borstreconstructie, een slechtere kwaliteit van leven ervaren. Het negatieve effect van deze complicaties is het grootst en houdt het langst aan voor vrouwen met reconstructie met lichaamseigen weefsel. Complicaties komen het minst voor bij borstsparende chirurgie (16 procent), terwijl 22 procent kampt met complicaties na een borstamputatie. Bij reconstructies treden het vaakst complicaties op, 42 procent na reconstructie met lichaamseigen weefsel en 33 procent na een prothesereconstructie.
De verschillende borstkankerbehandelingen laten geen verschil in overlevingskans zien, aldus de onderzoekers. „Het onderzoek laat duidelijk de meerwaarde zien van een borstsparende behandeling of borstreconstructie”, aldus wetenschappelijk onderzoeker Casimir Kouwenberg. „De effectverschillen tussen de drie mogelijke behandelingen - borstsparend, reconstructie met prothese of eigen weefsel - zijn subtiel en klinisch gezien niet relevant. Er is dus niet een ‘beste’ manier om de borst te reconstrueren of te behouden. De keuze hangt uiteindelijk af van wat oncologisch en medisch veilig is en van de voorkeur van de patiënt. Het onderzoek biedt handvatten om geïnformeerd te beslissen.”
In Nederland krijgt een op de zeven vrouwen de diagnose borstkanker.