De 31-jarige Carlos V. heeft zich volgens officier van justitie M. van Solingen schuldig gemaakt aan moord op zijn vriendin en doodslag op de twee kinderen van 9 en 5 jaar. De vrouw overleed aan de gevolgen van haar verwondingen. Ze had veertien messteken, waarvan de meeste aan de achterzijde van het lichaam. V. belde zelf het alarmnummer en meldde zich zelf bij de politie.

Volgens een eerdere verklaring van V. bedreigde zijn vriendin hem tijdens de ruzie met een mes, maar de politie heeft dat mes niet gevonden. De steekpartij in de Schiedamse flat volgde op een ruzie tussen V. en zijn vriendin waarin zij zei dat ze niet verder met hem wilde. Volgens justitie zat V. de vrouw in het huis achterna en stak hij haar verscheidene keren. Omdat de voordeur op slot was, probeerde ze te ontkomen via het raam van de slaapkamer waar haar 9-jarige zoon sliep. Via dat raam bereikte ze de galerij, waar ze overleed.

V. verklaarde eerder dat hij in de slaapkamer struikelde en op de jongen viel. Het kind werd wakker en schreeuwde, waarop V. hem stak. In de woonkamer was het jongste kind ook wakker geworden. Hij liep op V. af, die ook hem stak. De derde zoon van de vrouw die tijdens de steekpartij ook in het huis was, bleef ongedeerd. Hij vluchtte toen V. het huis had verlaten.

Deskundigen van het Pieter Baan Centrum (PBC) achten V. verminderd toerekeningsvatbaar vanwege zijn gebrekkig ontwikkelde geestvermogens. De uit Angola afkomstige man is volgens hen paranoïd-psychotisch en onder meer bovenmatig snel te krenken. In juni stelde de rechtbank inhoudelijke behandeling van deze zaak uit toen het hoofd van de kliniek voor psychiatrisch patiënten waar V. verbleef het onverantwoord vond om V. te laten gaan. Het PBC vond geen aanwijzingen dat V. al voordat hij en zijn vriendin op 13 december ruzie kregen een psychose had.

De officier van justitie stelde daarom dat V. bewust een mes in zijn jaszak deed, omdat hij weer ruzie verwachtte. In tegenstelling tot de zeven verklaringen die hij eerder aflegde, zei V. maandag dat hij niet heeft gestoken. „In mijn visie is er niemand gestorven.”

Volgens zijn raadsman, E. Molendijk, was er sprake van noodweer. Hij typeerde de relatie tussen V. en de omgekomen vrouw als een „messenrelatie” waarin veel ruzie was, met voorwerpen werd gegooid en ook al vaker met een mes was gedreigd. Omdat V. zich bedreigd voelde is een gevangenisstraf naar de mening van de raadsman niet passend. De beslissing of zijn cliënt TBS of een andere maatregel moet krijgen, laat hij over aan de rechtbank.

De rechter doet op 11 oktober uitspraak.