Italië spant de kroon, met 1,6 miljard euro aan onterecht uitgekeerde subsidies tussen 1971 en 2002 die nog terugbetaald moeten worden. Volgens de rekenkamer heeft het land tot op heden slechts 10 procent daarvan kunnen terughalen. Nederland zag daarentegen kans meer dan de helft van de in totaal 84 miljoen euro aan te veel gedane betalingen terug te vorderen.

Ook Ierland, Finland en Denemarken wisten het gros van de ten onrechte uitgekeerde toeslagen terug te krijgen.

Volgens de rekenkamer moeten de lidstaten en de Europese Commissie er meer werk van maken om de onterecht uitgekeerde bedragen terug te vorderen. „De terugvordering van onrechtmatige betalingen verloopt teleurstellend onvolledig en traag”, aldus David Bostock, een Brits lid van de rekenkamer. Van alle uitstaande vorderingen is maar 17 procent geïnd of verantwoord en afgeschreven, zegt hij.

Bostock zegt dat het meeste misbruik van landbouwgelden plaatsheeft in de fruit- en groentesector en op de exportsubsidies voor landbouwers. In Italië doen zich de meeste onregelmatigheden voor bij de betalingen in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid, al maakt de rekenkamer daarbij de kanttekening dat de cijfers geflatteerd kunnen zijn. Duitsland en Spanje komen op de tweede en derde plaats, met respectievelijk 403 miljoen en 264 miljoen aan openstaande vorderingen.

De Europese Unie besteedt bijna 42 miljard euro per jaar aan landbouwsubsidies, ongeveer de helft van het totale budget.

In het gemeenschappelijk landbouwbeleid is vastgelegd dat landen onrechtmatige betalingen van meer dan 4000 euro aan de Europese Commissie moeten melden en die gelden vervolgens moeten terugvorderen. Als invordering niet mogelijk blijkt, worden de bedragen afgeschreven. De EU draagt dan het verlies, tenzij er sprake is van duidelijke nalatigheid van de betrokken lidstaat.