Het zijn juist die oude majestueuze eiken die omzoomd door gras en heide zo karakteristiek zijn voor de Meinweg, legt boswachter Robbert Ouwerkerk vrijdag uit. „We hopen dat die eiken grotendeels overleven.”

Wijzend over de troosteloze vlakte houdt hij wel een slag om de arm: „Ook bomen en boompjes hebben een flinke tik gekregen”. Het is afwachten hoe ze de ramp overleefd hebben. „Dat ligt ook aan de inbranding van de boomstammen.”

Hurkend op zijn knieën wijst Ouwerkerk naar een paar minieme grassprietjes die her en der tussen de as voorzichtig uitlopen. „De grassprietjes komen gelukkig weer omhoog, binnen enkele dagen zie je hier over dit inktzwarte veld een groene waas verschijnen”, zegt Ouwerkerk.

„Een zo grote brand heb ik nog nooit meegemaakt”, zegt de boswachter, uitkijkend over een deel van de 200 hectare die aan de vlammen ten prooi zijn gevallen. „Maar de natuur heeft veel veerkracht. In de loop van het seizoen ontkiemen ook de heiplanten weer. Over een paar weken en maanden ziet het er hier weer heel anders uit.”

De natuur zal het grotendeels zelf moeten doen, antwoordt Ouwerkerk op de vraag wat Staatsbosbeheer kan doen. Hij zei het wel erg te vinden dat met name veel reptielen verbrand zijn. „Hun leefgebied is behoorlijk verkleind. Sommige soorten waren al heel erg zeldzaam, zoals de adder, de gladde slang, de zandhagedis en de hazelworm.”