Politieke gevangene Azerbeidzjan vrij
President Alijev van Azerbeidzjan heeft, mede onder druk van de Nederlandse regering, de politieke gevangene Alakram Goembatov vrijgelaten. Goembatov is na een gevangenschap van bijna tien jaar bij zijn gezin in Nederland aangekomen.
Dat heeft zijn familie tegenover deze krant meegedeeld. Goembatov gold als de belangrijkste politieke gevangene van zijn land en stond hoog op de lijst van de Raad van Europa, een mensenrechtenorganisatie waarvan ook Azerbeidzjan lid is.
De vrouw van Goembatov kreeg begin jaren negentig asiel in Nederland en heeft inmiddels de Nederlandse nationaliteit. Zodoende drong het ministerie van Buitenlandse Zaken bij de Azerische regering aan op de mogelijkheid van gezinshereniging. „Op verschillende fronten is diplomatieke druk uitgeoefend”, aldus een woordvoerder van het ministerie vanmorgen.
Vorig jaar oktober bracht ook toenmalig OVSE-voorzitter en Nederlands minister van Buitenlandse Zaken De Hoop Scheffer de zaak onder de aandacht tijdens een bezoek aan president Alijev, die toen beloofde de zaak opnieuw te bekijken. Volgens ChristenUnie-senator Van Middelkoop heeft „deze interventie de doorslag gegeven.” Ook bij andere gelegenheden hebben Nederlandse diplomaten de president apart genomen en hem in het oor gefluisterd dat Den Haag de zaak hoog opneemt.
Van Middelkoop heeft zich vanuit het parlement jarenlang beijverd voor de vrijlating van Goembatov en kreeg de Nederlandse regering zo ver dat de Azerische gevangene een verblijfsstatus zou krijgen als hij vrij zou komen. Volgens de senator valt de medische toestand van Goembatov op dit moment mee. De gevangene leed eerder aan tbc.
De vrijlating heeft wel een prijs, zei de Nederlandse ambassadeur mensenrechten, P. de Klerk, vanmorgen. „Zijn Azerische nationaliteit is hem ontnomen en het was dus een enkele reis Bakoe-Amsterdam.”
Goembatov was begin jaren negentig betrokken bij een afscheidingsbeweging van Azerbeidzjan en werd tot levenslang veroordeeld. Dit vonnis werd nog begin dit jaar bevestigd. Volgens Van Middelkoop is de Azerische regering er echter „nooit in geslaagd deze gevangene dood te zwijgen. Vooral internationaal was dit lastig. Azerbeidzjan kan natuurlijk niet verkopen lid te zijn van de Raad van Europa en tegelijk politieke gevangenen te hebben.”