Op berenjacht: pluchen plezier in coronatijd
Kinderen gaan massaal op berenjacht. Gewoon in de wijk. Zonder geweer, maar gewapend met pen en afstreepboekje.
Wat te doen als je niet naar school mag, je vriendjes niet mag zien en vooral binnenshuis moet spelen? Verveling ligt in deze dagen van gedeeltelijke lockdown op de loer. Sinds enige tijd hebben kinderen er een nieuwe uitdaging bij: zo veel mogelijk beren ontdekken achter de ruiten in de buurt.
De zogenaamde berenjacht is geïnspireerd op het boek ”We’re going on a bear hunt” (We gaan op berenjacht) van Michael Rosen en Helen Oxenbury. In het boek gaan vier kinderen met hun vader op berenjacht. Ze trotseren de natuur, en staan plotseling tegenover een echte beer.
In Australië en het Verenigd Koninkrijk bestond zo’n berenjacht al langer. Mensen zetten teddyberen voor het raam neer en kinderen gaan ‘op jacht’ om zo veel mogelijk beren te vinden. De echte fanatiekelingen houden hun berenscore bij in een speciaal boekje.
Via Frankrijk en België is de berenjacht in Nederland terechtgekomen. Petra van der Stelt startte vorige week dinsdag Facebookpagina ”Berenjacht in NL”. Sinds die pagina in de lucht is, traden ruim 17.000 actieve leden toe. Tienduizenden adressen hebben inmiddels een beer in het raam staan. Volgens Van der Stelt verenigt de berenjacht wijken. Ze noemt de actie een leuke manier voor ouders om in deze tijden bezig te zijn met hun kind.
De berenjacht wordt inmiddels een nieuwe rage genoemd. De actie is een daverend succes: op een kaart van de NOS kleurt heel Nederland berenbruin.
Even naar buiten, de spanning van het tellen, de pret om een snuit te ontdekken tussen twee bloempotten. Pluchen plezier in coronatijd.