De 21-jarige Kanters was bezig aan een busreis toen haar opeens werd verteld dat de bussen van de zogenoemde Kiwi Experience niet langer zouden rijden. „Ze zouden ons ‘dumpen’ in Queenstown en vanuit daar zouden we zelf iets moeten regelen”, aldus Kanters, bezig aan een reis na haar studie communicatie.

Het was op dat moment ’s nachts, dus Kanters kon geen contact krijgen met haar ouders. „Veel anderen boekten in paniek vluchten naar huis, maar die werden al snel gecanceld. Zelf wilde ik niet vanuit paniek handelen en eerst uitzoeken of er überhaupt nog vluchten zouden gaan.”

Op de ochtend na een afscheidsfeestje ontmoette de Bredase bij een koffietentje in Queenstown een serveerster die op haar beurt een gezin kende dat de backpackers, na de sluiting van de hostels, wel een handje wilde helpen. „Dat was écht een gelukje. We betalen maar 10 euro per nacht, terwijl het normaal echt een veelvoud is. Normaal zijn we vieze plekjes gewend, maar nu hebben we ineens een grote tuin en allerlei luxe”, aldus de backpacker.

„We zitten er nu pas een paar dagen, maar we hebben nu al een speciale band opgebouwd. Net als met de vier Engelsen met wie ik hier verblijf. Bij hen drong de ernst wat later door, net als dat in Engeland het geval was. Ik voel me hier volledig veilig, maar als ik de keuze had, zou ik nu direct op het vliegtuig stappen. Om mijn familie te zien.”

De één jaar jongere Kalis komt niet weg uit Melbourne, waar ze naartoe verhuisde om op professioneel niveau te cricketen. „We dachten donderdag een terugvlucht te hebben, maar die werd op het laatste moment ook geannuleerd”, aldus de in Den Haag woonachtige Kalis, die bezoek heeft van haar vriend.

„We zijn nog naar de luchthaven gegaan om als stand-by mee te kunnen, maar tevergeefs. Voor alle geannuleerde vluchten krijgen we een voucher, maar daar kunnen we in Nederland niet zo heel veel mee. Ik had wel een vlucht gezien over Doha, maar die kostte dan weer 25.000 dollar.”

Het is allemaal heel snel gegaan de afgelopen dagen, vertelt Kalis. „Een week geleden zaten we nog lekker op het terras. En nu is er helemaal niets meer open. Ik wilde hier na het cricketseizoen nog even vakantie vieren, maar daar is geen sprake meer van. De WhatsApp-groepen met gestrande Nederlanders blijven maar rinkelen en telkens probeer je weer een nieuwe weg naar huis te vinden”, aldus Kalis, die verblijft bij een vriend vlak bij de luchthaven.

„We krijgen elkaar tegensprekende berichten van partijen, maar we wachten af of er een repatriëringsvliegtuig komt. Het is gewoon allemaal erg onzeker, maar we beseffen dat je het ook slechter kunt treffen dan hier vast te zitten.”