Het is bijna etenstijd in huize Sturm. Terwijl Bas (27) en Tanja (26) enthousiast vertellen over hun vrijwilligerswerk, schilt Tanja de aardappels voor het avondeten. „Zullen we ze bakken?” vraagt Bas. Tanja: „Koken lijkt me handiger, anders kost het te veel tijd.” De box in de woonkamer is leeg; dochter Mirre van anderhalf is bij oma, want het stel heeft vanavond nog een afspraak.

Drie jaar geleden, kort na hun trouwen, werden Bas en Tanja gevraagd voor het plaatselijke Woord en Daadcomité. Na overleg besloten ze ervoor te gaan. „Leuk dat we het samen kunnen doen”, zegt Tanja. „Al moeten we daardoor wel oppas regelen voor onze dochter. Maar daar valt omheen te werken. Zo staan we nooit tegelijkertijd op een markt en zijn vergaderingen soms bij ons thuis.”

Landelijk zijn er bij Woord en Daad ruim 6000 vrijwilligers in groepen actief. Deze groepen zijn georganiseerd in netwerken van kringloopwinkels, verkooppunten en comités. Bas en Tanja zitten in het comité van Wekerom, een club van tien mensen. In Harskamp, Wekerom en Otterlo zamelen ze geld in voor Woord en Daad. „We staan op markten, organiseren onder andere een fietstocht en een krentenbroodactie en we verkopen kerstkaarten”, somt Tanja op. Als secretaresse van de club is ze ook verantwoordelijk voor de berichtgeving in kerkbladen en plaatselijke kranten.

„Mijn vrouw doet meer dan ik”, grapt Bas. Hij is van de praktische zaken. Zo regelt hij het vervoer tijdens de krentenbroodactie en houdt hij zich bezig met sponsoring. „Daar zie ik een uitdaging in. Ik ga alle ondernemers in Harskamp langs om te vragen of ze willen bijdragen aan onze acties. Nee heb je, ja kun je krijgen.” Daarnaast wil hij graag een nieuwe actie op poten gaan zetten: het verkopen van bolussen. „Een keer wat anders dan krentenbroden. Ik kom uit Zeeland en als je iets lekkers wilt eten, moet je een bolus eten.”

Het stel heeft een druk leven. Bas werkt fulltime bij Top Deuren in Barneveld en Tanja staat twee dagen per week voor de klas. „Meer wil ik niet, want ik wil er graag voor onze dochter zijn.” Daarnaast zijn ze actief in de plaatselijke PKN-gemeente; Bas organiseert de mannenavond en Tanja geeft leiding aan de -16-club. Toch vinden ze het prima te combineren met het vrijwilligerswerk bij Woord en Daad. „Oudere mensen hebben vaak meer tijd, dus het is logischer dat ze soms sneller voor vrijwilligerswerk kiezen”, zegt Tanja. „Maar ik zou me daar als jongere niet door laten weerhouden. De ene maand, bijvoorbeeld als er een markt is, ben je er meer uren mee bezig dan de andere. Maar gemiddeld genomen kost het nou ook niet zo veel tijd.” Bas vult aan: „We hebben een goed geordend en gemotiveerd comité, dat scheelt. En er zitten zeker mensen in de groep die er meer tijd aan besteden dan wij.”

Bas en Tanja benadrukken dat een goed team, met een mix van leeftijden, heel belangrijk is. Tanja: „Het motiveert om er met z’n allen de schouders onder te zetten. We willen graag veel geld ophalen, daar gaan we voor.”

Een hoogtepunt van het vrijwilligerswerk is voor haar de jaarlijkse Werelddag van Woord en Daad, met sprekers uit het buitenland. „Dan hoor je uit de praktijk hoe het ingezamelde geld wordt gebruikt, bijvoorbeeld voor een waterleidingproject voor schoner drinkwater. Dat maakt het concreet en bijzonder.”

Ze is heel positief over het initiatief NLDoet, waarbij mensen in het hele land een dag of twee dagen vrijwilligerswerk doen. Toen Tanja nog docent op het Van Lodenstein College was, deed ze met haar leerlingen altijd mee aan een project. „Onze maatschappij is zo ik-gericht tegenwoordig. Het is goed om te leren dat je niet overal geld voor hoeft te krijgen, dat je ook gewoon belangeloos kunt helpen.”

Dat wil niet zeggen dat het ze altijd even gemakkelijk vindt om vrijwilligerswerk te doen. „Soms denk ik: o, ik zou nu liever met vriendinnen afspreken. Ik kan allemaal leuke dingen gaan doen in mijn vrije tijd, maar God vraagt ook van ons dat we ons inzetten voor Zijn Koninkrijk. In die zin denk ik dat vrijwilligerswerk een Bijbelse taak is. Het gaat niet altijd alleen om jezelf.”