Zwaar
Het gebouw van de Tweede Kamer wordt zwaarbeveiligd. Het was al niet gemakkelijk om er zomaar naar binnen te wandelen, maar de laatste tijd is dat nog moeilijker geworden. Overal schieten de tourniquets als paddestoelen uit de grond. De draaideuren bieden slechts ruimte aan één persoon. Om er zeker van te zijn dat er niet stiekem toch iemand extra mee naar binnen probeert te glippen, komen de draaideuren niet in beweging als er meer dan 120 kilo op de vloer van de sluis staat.
Daar werd CDA’er Algra vorige week de dupe van. Uitgerust kwam hij terug van reces het kamergebouw in, twee zware tassen in de hand. Toen de 103 kilo zware Fries met zijn tassen door de draaideur wilde stappen, werkte die niet mee. Pas nadat een kamerbode een tas van hem overnam, kon Algra naar binnen.
Op zijn weblog beschrijft het kamerlid dat tal van media over de zaak berichtten. En niet alleen journalisten hadden er van gehoord, ook een diëtist uit Friesland. De man had het nieuws opgepikt van Radio Friesland en bood Algra aan om hem te helpen met zijn gewichtsproblemen. De CDA’er weet nog niet zeker of hij op dat aanbod ingaat, maar volgens Algra stimuleren de draaideuren „zelfs mij om wat kilootjes kwijt te raken.”
Gelukkig voor de Kamer tilt Algra dus niet zo zwaar aan dit akkevietje. Het zou kamervoorzitter Weisglas ongetwijfeld zwaar op de maag liggen als hij voor veel geld een speciaal poortje zou moeten laten bouwen voor stevige volksvertegenwoordigers.
Kees de Groot
Tokkies
In Amsterdam woont een asociale familie met de naam Tokkie die landelijke bekendheid geniet. De gezinsleden veroorzaakten zo veel overlast dat de woningcorporatie zich genoodzaakt zag om in te grijpen. De Tokkies, zoals iedereen ze noemt, zochten de publiciteit en vonden die. Verschillende omroepen brachten de afgelopen tijd het drama in beeld. RTL4 kondigde zelfs een serie aan. Alsof het om volkshelden ging.
Inmiddels is de naam van het asociale gezin ook al doorgedrongen tot de Tweede Kamer. PvdA-leider Bos voerde de Tokkies vorige week op tijdens een debat over integratie.
Stel, zei hij, dat in een van onze grote steden een Marokkaanse familie zich volstrekt onmogelijk maakt bij de buurt en na een ruzie de bovenverdieping in de fik steekt. De VVD-fractie zou meteen vragen stellen en het gezin zou geschetst worden als een symbool van falende integratie.
„De werkelijkheid is natuurlijk”, zo vervolgde Bos, „dat het in dit geval om een blank gezin gaat en dat wij hen kennen als de Tokkies en zij zodanig amusant geacht worden dat zij een eigen tv-serie bij RTL4 hebben.”
Het kamerlid wilde er maar mee zeggen dat er ook onder autochtonen van alles mis gaat en dat niet alle ontsporingen onder allochtonen het gevolg zijn van hun gebrekkige integratie. Het voorbeeld laat ook zien dat sommige omroepen de weg kwijt zijn. Maar daar ging het debat niet over.
Jan van Klinken
Vrouwen
Vraag een willekeurige Nederlander of hij het belangrijk vindt dat er flink wat vrouwen in het kabinet zitten en hij zal waarschijnlijk ja antwoorden. Vraag hem vervolgens welke vrouwen er momenteel in zitten en hij begint waarschijnlijk te hakkelen.
Dat althans valt op te maken uit een fotoquiz die het Instituut voor Publiek en Politiek (IPP) een week geleden hield onder 400 bezoekers van de Uitmarkt in Amsterdam. Zowel namen als aantallen van de negen vrouwelijke ministers en staatssecretarissen roepen de nodige vraagtekens op, aldus het IPP.
Zo wist slechts 35 procent bij de foto van staatssecretaris Van Gennip van Economische Zaken de juiste naam te noemen. Bekender zijn minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en minister Dekker van VROM, maar ook hun bekendheid houdt niet over. Als premier zou je er moedeloos van worden: Waar doe je het eigenlijk voor, al die inspanningen om voldoende vrouwen in je ministersploeg te krijgen?
„Waar doe ik het eigenlijk voor?” zou ook minister Van Ardenne van Ontwikkelingssamenwerking zich af kunnen vragen. Hebben zij en haar partij, het CDA, zich zo ingespannen voor een miníster en geen staatssecretaris van Ontwikkelingssamenwerking, noemt nog altijd meer dan de helft van de ondervraagden haar staatssecretaris.
Addy de Jong
Kinderwens
Dat staatssecretaris Van Gennip van Economische Zaken niet zo bekend is, is misschien een gevolg van haar tijdelijke afwezigheid. Dit voorjaar beviel zij van haar eerste kind. Tijdens het zwangerschapsverlof dat daaraan voorafging, werd ze vervangen door ’haar’ minister, de ervaren D66-politicus Brinkhorst. Hadden haar collega’s problemen gehad met haar wekenlange afwezigheid, dan was ze geen staatssecretaris geworden. De kinderwens ging voor, zo onthulde Van Gennip afgelopen vrijdag in een column in de Margriet.
Ze laat de column uitmonden in een lofzang op haar partijgenoot premier Balkenende. Want hij was het die de doorslag gaf. Al bij Van Gennips eerste ’sollicitatiegesprek’ vorig voorjaar met Balkenende kwam de kinderwens ter sprake. De minister-president zag geen enkel bezwaar in een zwangerschapsverlof.
„Zijn reactie was geweldig”, aldus de staatssecretaris in haar column. „Als hij een vrouw van in de dertig vraagt om staatssecretaris te worden, zo redeneerde hij, dan houdt hij er rekening mee dat zij een kinderwens zou kunnen hebben en dus zwanger zou kunnen worden tijdens de kabinetsperiode.” En dus wenst Van Gennip „alle vrouwen een Jan Peter Balkenende als baas toe.”
Nadat bekend werd dat Van Gennip zwanger was, reageerde premier Balkenende inderdaad erg positief. Op zijn wekelijkse persconferentie wuifde hij een kritische vraag over het dienen van het landsbelang snel weg. Dan zou je helemaal geen talentvolle jonge vrouwen meer in je ploeg kunnen opnemen, was zijn stellingname.
Peter van Olst
Agenda
De Tweede Kamer debatteert dinsdag onder meer over het niet meer algemeen verbindend verklaren van CAO’s. De hoofdschotel voor woensdag en donderdag is een initiatiefwetsvoorstel van GroenLinks-fractievoorzitter Halsema om toetsing van wetten aan de Grondwet door de rechter mogelijk te maken.