Gespannen Duindorp wacht op Remkes
Richard de Mos, voorman van Groep de Mos/Hart voor Den Haag loopt vrijdagochtend door een druilerig en koud Duindorp. Hij heeft veel steun in de wijk waar onruststokers de afgelopen week vernielingen aanrichtten na het besluit van interim-burgemeester Johan Remkes dat de vreugdevuren dit jaar niet doorgaan, omdat de vergunningen niet rondkwamen. De wijk houdt de adem in, niemand weet hoe het vanaf nu verder moet en gaat tot na de jaarwisseling.
Velen willen alsnog een gesprek tussen de inwoners zelf en Remkes. De Mos pleit ervoor dat er alsnog een vuurstapel komt, van 10x10 meter, en onder controle van de brandweer. Hij krijgt bijval van het wijkberaad en de visboer op het Tesselseplein, die door alle toestanden omzetverlies lijdt en vanwege grote zorgen „een torenhoge bloeddruk heeft waar geen pil meer tegenop kan”.
Een voorbijganger, een vijftiger, wijst op de vele brandjes vroeger. „We zijn allemaal straatjongens. Geef ons dat feest, met een vuurtje en containers op het strand, alles gecontroleerd. We hebben hier niks. Op Scheveningen ging het mis en daarom zijn wij als Duindorp nu de sjaak.”
Een 24-jarige vuurstapelbouwer - geen naam graag - bemoeit zich bij de supermarkt met het gesprek. „Voor buitenstaanders is het maar een fikkie, maar bij ons zit dit in het DNA, we zijn ermee opgegroeid.” Hij heeft er geen vertrouwen in dat Remkes nu nog iets gaat toegeven. „Hij kán dat nu niet meer. Omdat je anders de relschoppers een verkeerd signaal geeft. Het had eerder gemoeten.” Hij denkt dat de gemeente een politiek spelletje speelt.
De bouwers hebben als organisatie nu hun handen afgetrokken van de jongeren, die ze tijdens de opbouw altijd aan de gang hielden. Maar zij zijn nu hun doel kwijt, zegt oud-voorzitter van het wijkberaad Leo Pronk. Tegelijk wijst hij erop dat ook types uit andere wijken en plaatsen op de onrust afkomen om mee te rellen.
Remkes wordt door inwoners gezien als kwade genius die niet snapt wat er speelt en wil laten zien dat hij „de grote man is van law and order”, maar daarmee juist het tegenovergestelde bereikt. Bovendien wordt nu meer schade aangericht dan de gemeente kwijt is aan het opruimen van de resten van de vuurstapels.
De woede in de wijk zit diep en gaat niet alleen over de vuren, maar ook over een clubhuis dat er maar niet komt en een gebrek aan betaalbare woningen. Kinderen kunnen de nieuwe, dure huizen niet betalen. Mensen uit Duindorp kennen elkaar en willen bij elkaar wonen, is te horen. Maar ook: er zijn hier een paar families en hersenlozen, die de boel verstieren. De frustratie van de jongeren, die de inwoners wel begrijpen, bouwt zich op. „Een kat in het nauw maakt rare sprongen”, aldus Pronk.