De Groot is de initiatienemer van een werkgroep die op korte termijn in Molenlanden mogelijkheden wil realiseren voor mensen die klein willen wonen. Het gaat om tiny houses –tot maximaal 50 vierkante meter– en small houses die iets groter zijn.

„Ik zag vorig jaar zo’n project in Nijkerk”, zegt De Groot. „Ik vond dat wij die mogelijkheid ook moeten bieden.”

Achtergrond van de pogingen van De Groot en zijn medestanders is de woningnood in Molenlanden. „Langs de Lek is de afgelopen jaren flink gebouwd en er staan daar meer projecten op stapel.” In de Binnenwaard ligt dat anders, ziet De Groot. „Heel lang mocht daar niet gebouwd worden. Dat beleid is losgelaten, maar de gemeente bezit er weinig grond. Jongeren trekken weg omdat er geen geschikte woonruimte is. Het leerlingenaantal van scholen loopt terug. Er liggen plannen om te bouwen, maar voor die woningen klaar zijn, ben je vijf jaar verder.”

Ook alleenstaanden komen in de knel. „Ze verdienen te veel om in aanmerking te komen voor een huurwoning, maar een koopwoning kunnen ze niet betalen.”

De SGP’er berekent dat de aanschaf en plaatsing van een small house ongeveer 120.000 euro kost. „Inclusief de grond kom je uit op zo’n 160.000 euro. Afgelopen zomer organiseerden we een bijeenkomst waar 80 mensen op afkwamen. Bij de stichting Tiny Houses Drechtsteden hebben zich ongeveer 75 belangstellenden aangemeld die in Molenlanden willen wonen.”

Creatief

Vandaar dat De Groot er met zijn werkgroep –waar ook Progressief Molenlanden, CDA en ChristenUnie deel van uitmaken– alles aan doet om in december met een initiatiefvoorstel te komen om de bouw van kleine woonvormen te stimuleren. Als het aan de SGP’er ligt, gebeurt dat creatief. „Hoe meer regels, hoe kleiner de kans op succes. We moeten lange procedures vermijden en mikken op tijdelijke vergunningen, zodat we snel aan de slag kunnen.”

Dergelijke projecten moeten aan een paar eisen voldoen, vertelt De Groot: „Ze moeten passen in het landschap, geen overlast voor inwoners of bedrijven veroorzaken en ze zijn vooral bedoeld voor eigen inwoners of mensen die terug willen komen. We zitten niet op een invasie uit Dordrecht te wachten.”

Linda den Besten (48) verhuist begin november van Papendrecht naar Ottoland waar ze een tiny house van 8,50 bij 2,70 (binnenmaten) betrekt. „Ik ben al langer met zo’n woning bezig en kreeg steeds meer het idee dat ik in een groene omgeving wilde wonen. Ik ben gevallen voor het plekje: straks woon ik midden in de natuur. Het wordt het eerste tiny house in Molenlanden en de Alblasserwaard.”

Op de begane grond heeft ze een woonkamer en een keuken, een badkamer en toilet en een werkkamer. Boven is er nog een kamertje. „Ik kan er net slapen.”

Zonnepanelen

Den Besten kiest voor een tiny house vanwege het milieu. „Ik wil een zo klein mogelijke voetafdruk achterlaten. We mogen de aarde niet uitputten. Genoeg is genoeg.” Vandaar dat ze zonder aansluiting op nutsvoorzieningen gaat wonen. „De stroom komt van zonnepanelen, ik vang regenwater op, heb geen riolering en verwarm mijn woning met een rocket stove, een efficiënte hittebron op hout. Het is even wennen, maar ik zie er niet tegen op.”

Voorlopig heeft ze een vergunning om er tien jaar te blijven wonen. „Daarna kijken we verder.”

Bas de Groot gaat ervan uit dat er tegen die tijd volop mogelijkheden zijn om ook elders in Molenlanden klein te wonen. „Het zou mooi zijn als er binnen vijf jaar 200 van zulke woningen beschikbaar zijn.”