Recensie: Rien Donkersloot op Garrelsorgel Maassluis
Al in 2008 hoorde ik dat ik Rien Donkersloot in de gaten moest houden. Deze toen 23-jarige jongeman zou weleens tot een veelbelovend organist kunnen uitgroeien. Dat is gebeurd, zeker sinds hij in 2012 de prominente organistenplek verwierf in de Amersfoortse Sint-Joriskerk.
Na tien eerdere cd’s is er nu zijn elfde, vanuit Maassluis. Je herkent de fraaie Garrels bijna niet vanwege de uitgekiende registraties die Donkersloot kiest. In Buxtehude is het een barokinstrument in optima forma. Bachs Vioolconcert strijkt een en al lieflijkheid. Alle mogelijke klankkleuren worden gedemonstreerd in Ritters Variaties over ”Wien Neêrlands bloed”. Micheelsens ”Es sungen drei Engel” kreeg bekendheid door de opname in 1954 door Feike Asma in de Oude Kerk van Amsterdam. Asma vond het het enige mooie werk van Micheelsen, de rest noemde hij „rotzooi.” Donkersloot speelt Micheelsen zo geweldig als ik het nog nooit gehoord heb.
Werkelijk overweldigend hoe aan het slot van de cd het ”Rondo alla campanella” van Karg-Elert in donkerbruine klanken weerklinkt. Donkersloot neemt er de tijd voor, anders dan de Duitse Karg-Elertspecialist Stefan Engels, die er met een raketsnelheid vandoor gaat.
De Amersfoortse speelman improviseert ook formidabel op het koraal en de vijf verzen van Psalm 43. In ”Komt kinderen, niet dralen” (Liedboek voor de kerken, gezang 441) draalt Donkersloot wel erg lang, zodat het voor mij een beetje zeuren wordt.
Rien Donkersloot, Garrels-orgel Groote Kerk Maassluis; RDSL (175005); € 15; bestellen: riendonkersloot.nl