De voedselsector moet tegen die tijd namelijk de monden van tien miljard mensen vullen. Om dat mogelijk te maken, moeten er volgens de expositie ”Voedsel van Morgen” anders naar eten worden gekeken. De tentoonstelling in De Studio van het Amsterdamse NEMO Science Museum, die woensdag van start ging, probeert een toekomstbeeld te schetsen van het etensbord over pakweg dertig jaar.

Rode, groene en blauwe themastrepen verdwijnen in de manshoge mond van de op de wand geschilderde vrouw met haren in de vorm van een krop sla. Daarachter deelt de tentoonstelling zich overzichtelijk op in dierlijk, plantaardig en functioneel voedsel.

De eerste tafel zet bij binnenkomst onmiddellijk de toon: op tafel een energiereep gemaakt van krekels, bakkersbloem van sprinkhanen en noedels van buffaloworm. Alles extra eiwitrijk. En beter voor het milieu.

Kweekvleesreactor

Ook kweekvlees spaart de aarde, want de productie ervan behoeft vrijwel geen water of voedergewassen. Slechts suikers, vitamines en eiwitten worden aan de kweek toegevoegd. Bovendien, zo is de redenering, lijdt bij kweekvlees geen enkel dier. Een en ander wordt aanschouwelijk gemaakt in een heuse kweekvleesreactor die op de tafel pronkt, naast een gekweekt eendenchorizoworstje.

In een andere hoek van de tentoonstelling laten kunstenaars hun kweekvleesontwerpen zien: zo liggen er vleespoeder –uitstekend geschikt voor het leger–, vleesrijst en magische (lees: gekleurde) gehaktballen. Of toch het gekweekte foie gras?

Of de consument deze kweekhoogstandjes later in de supermarkt koopt? Mogelijk niet. Thuis het voedsel kweken wordt zeker een optie. Neem bijvoorbeeld de AstroPlant, een mini-indoorfarm waarmee planten in een gesloten systeem worden gekweekt. Door dit systeem kan er exact worden toegediend wat de plant nodig heeft en kunnen alle uitscheidingen van de plant (zoals CO2) weer hergebruikt worden. Alles draait om perfectie, lijkt het wel.

Ook functioneel voedsel komt aan bod. De vitaminepillen zijn daar een voorbeeld van. De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid kan tegenwoordig worden voorgeschoteld in een luttel pilletje, op basis van het persoonlijke DNA.

Veel van de genoemde producten kunnen al in de supermarkt liggen. Alleen Henk en Ingrid moeten nog om. „De tentoonstelling geeft uitleg over de veranderende voedselproductietechnieken en de eetbeleving”, aldus de 26-jarige voedselontwerper Chloé Rutzerveld, die de expositie vormgaf. „Zo poten boeren straks geen aardappelen meer, maar kweken zij algen.”

Uit eten gaan

Slikt de consument straks elke dag drie pillen zonder geur, smaak en uitstraling? En is gezellig uit eten gaan nog een optie in 2050? Dat zijn vragen die alleen de tijd zullen leren.