Er zullen bijna dertig werken te zien zijn uit vooral zijn Delftse jaren (1652-1660). Ze komen uit verschillende landen. Zeven van de bruiklenen bevinden zich in privé-collecties, waaronder Kaartspelers in een zonovergoten ruimte, een schilderij uit 1658 uit de Royal Collection van de Queen. Dit is volgens deskundigen een van de heel goede voorbeelden waaraan je kunt zien hoe knap De Hooch omsprong met architectuur, perspectief en licht, speciaal in het weergeven van doorkijkjes en binnenplaatsjes. Op dat gebied was hij echt een vernieuwer, zegt samenstelster Anita Jansen. „Hij vertaalde die vaardigheden naar een eigen genre, iets nieuws. Vermeer is wat dat betreft volgend op De Hooch.”

Van de 160 werken die officieel van De Hoochs hand zijn, zijn die uit zijn Delftse tijd de beste, vinden ze in het museum. Hij was toen op zijn top, terwijl zijn latere werk op velen gladder en vlakker overkomt. Dat verschil is duidelijk te zien in het bij Londen gelegen huis Waddesdon Manor van de Rothschilds. Het ingetogen en heel menselijke schilderij van een vrouw met kind die lakens op een bleek legt, een werk uit 1657 dat aan Delft wordt uitgeleend, hangt daar (tijdelijk) naast een later tafereel uit de Amsterdamse tijd van De Hooch, toen hij vermoedelijk om commerciële redenen een welvarend gezelschap in uitbundige kledij op een rijtje zette. Dit lijkt van een andere en minder aansprekende schilder.

„Het schilderij van de vrouw op de bleek werd in de 19e eeuw in Parijs gekocht door Baron James, een van de grootste Rothschild-verzamelaars. We weten niet precies waarom hij het heeft gekocht, maar hij was een groot verzamelaar van Nederlandse schilderijen”, aldus Hannah Rothschild tegen het ANP. „De Rothschilds waren altijd enthousiaste verzamelaars van Nederlandse Gouden Eeuw-schilderijen.”

Museum Prinsenhof vindt niet alleen de kwaliteit van de Delftse werken een reden om deze schilderijen terug te brengen naar de plaats waar ze zijn gemaakt. Er zijn ook tal van Delftse plekken en gebouwen op te herkennen.