Petra (1970) wilde altijd al veel kinderen, vertelt ze. „Waar dat vandaan komt, weet ik niet. Thuis waren we met drie meiden.”

Thomas (eveneens 1970) komt uit een gezin van drie jongens. Ze komen allebei uit de regio Remscheid en hebben dezelfde kerkelijke achtergrond in de evangelicale stroming van de Evangelische Landeskirche.

Thomas vertelt hoe ze als jong stel op een bankje zaten en in gebed gingen. „We hebben toen gevraagd: Als dit niet van U is, laat deze vriendschap dan overgaan.” Ook na 26 jaar huwelijk stempelt het vragen om Gods leiding nog steeds hun relatie.

Heel sterk ervaarde het gezin Gods bestuur toen de bouw van hun huis in Velbert niet leek te kunnen doorgaan. Thomas: „We hadden grond gekocht in de verwachting dat de buurman zijn schuur zou slopen, maar dat gebeurde niet. Alles lag twee jaar stil. Uiteindelijk hebben we de zaak aan God overgegeven. Toen ontstond er een soort vrolijke verwachting. Zo van: ik ben benieuwd wat God nu gaat doen. Toen de oplossing kwam, bleef er alleen verwondering over.”

Inmiddels staat de oudste dochter van 23 op trouwen. Tijdens het gesprek komt er af en toe een dochter voorbijlopen. De jongste zoon van 14 laat zich niet zien.

Twee pleegpeuters spelen in de zandbak: Luca (3) en Liam (2). Het zijn twee broertjes. Petra: „Daarom vechten ze zo graag.”

Luca komt opgewonden naar zijn pleegvader en zegt: „Er is brand, brand!” Thomas: „O, dan moeten we gauw blussen.”

De Clevers genieten van de pleegkinderen. Petra: „Ze blijven hier tussen de drie maanden en de twee jaar. Ze voelen zich hier thuis. Vanaf het eerste moment stel je je erop in dat je ooit weer afscheid moet nemen. Dat blijft natuurlijk moeilijk.”

Hun eigen kinderen hebben de pleegzorg altijd ondersteund. Thomas denkt dat ze er ook van hebben geprofiteerd. „Het omgaan met moeilijke kinderen heeft hun sociale vaardigheden gestimuleerd.”

Kunststoffen

Eigenlijk was het de bedoeling dat ze in Remscheid zouden blijven en een huisje op de boerderij van Petra’s ouders zouden bouwen. Thomas stond aan het begin van een loopbaan in de kunststoffen.

Het liep echter anders. Hij voelde zich geroepen jeugdleider te worden bij Entschieden für Christus (EC). Inmiddels werkt hij in een woongroep met moeilijk opvoedbare tieners.

De roeping van haar man was voor Petra wel wennen. „Zo’n verandering kost omdenken.”

Het gezin Clever is actief in de Evangelische Kirche in hun woonplaats Velbert, aan de rand van het Ruhrgebied tussen Essen en Wuppertal. Een unieke gemeente, zegt Thomas. „Op zondagochtend tref je bij ons 350 mensen uit alle generaties. Dat zie je in Duitsland niet vaak.”

Ze zijn blij dat ook hun kinderen actief zijn in de gemeente. Ze doen mee in het jongerenwerk en spelen in de band. „Het is een Bijbelgetrouwe gemeente, maar in een modern jasje. Het mooie is dat ook oude mensen de lofliederen van de band meezingen.”

Voor zowel de gemeente als het gezin is het volgens Thomas belangrijk dat „Christus en Zijn liefde centraal” staan. „Die persoonlijke relatie is belangrijker dan bepaalde theologische en ethische opvattingen. Wie diep is geworteld in Christus, kan zich oriënteren in de breedte. Als je alleen diep geworteld bent, kun je geïsoleerd raken.”

Wakker

Een van de kinderen zet het jongste pleegkind bij Petra op schoot. Het kijkt wakker om zich heen.

Grote crises hebben de Clevers met hun kinderen nooit beleefd. Petra: „We zijn blij dat de kinderen actief zijn in de kerk. We hebben met onze dochters nooit getobd met schooluitval of slechte vrienden. Maar wie weet wat Jonas nog uithaalt.”

Ook sociale media hebben in huize Clever nog geen storm gegeven. Maar wat niet is kan komen, zegt Petra. „Meisjes zijn daarin anders dan jongens. We merken dat onze zoon meer tijd aan het beeldscherm zit. Hij houdt van gamen. We moeten in de gaten houden dat hij ook nog andere dingen heeft, zoals sport en omgaan met vrienden.”

Thomas gelooft dat het bevestigen van kinderen meer vormend werkt dan corrigeren. „Geef hen vertrouwen. Laat gerust 50 euro in de keuken liggen. Ook niet-christelijke gezinnen zullen hechten aan eerlijkheid. Maar bij ons hebben deze waarden en omgangsvormen ergens toch te maken met het christelijk geloof.”

Christelijk gezin over de grens

Waar liggen voor christelijke gezinnen wereldwijd de speerpunten in de geloofsoverdracht? Waar lopen ze in de opvoeding tegenaan? Een rondgang langs gezinnen in zeven landen. Deel 7 (slot): Duitsland.