Zeeuws-Vlaamse fruitteler doet appels en peren in de ramsj
Fruitteler Bram Manneke (63) uit Breskens, Zeeuws-Vlaanderen, is blijven zitten met 30.000 kilo stoofperen en 20.000 kilo appels van vorig jaar. Hij probeert ze nu voor een appel en een ei aan de man te brengen.
Manneke postte onlangs een bericht op Facebook om van zijn fuji’s (appels) en gieser wildemannen (stoofperen) af te komen.
Hoe komt het dat u uw fruit nog niet heeft kunnen slijten?
„In november probeerde ik de stoofperen te verkopen via handelaars die bemiddelen tussen telers en afnemers. Dat is niet gelukt. Tussen november en Kerst is de echte stoofpeertjestijd. Daarna is het over. Supermarkten hebben ze dan nog wel in de schappen, maar doen ze niet meer in de aanbieding.”
Vroeger exporteerde u veel naar Rusland.
„Klopt. De Europese Unie stelde in 2014 een boycot in tegen Rusland vanwege de inname van de Krim. Terwijl de Russen de grootste afnemers van stoofperen waren en de prijs bepaalden. Er gaat sindsdien niets meer naartoe.
De Nederlandse markt compenseert dat verlies niet. Vroeger stoofden vrouwen vaak peren, tegenwoordig worden ze hooguit nog in een potje verkocht. Ook de export van kleine hoeveelheden fruit naar andere Europese landen compenseert Rusland niet. Ook bevoordeelt bijvoorbeeld Duitsland zijn eigen telers.”
Waarom een bericht op Facebook en hoe is er gereageerd?
„Ik probeer de kostprijs van het fruit nog terug te krijgen. Die is 50 cent per kilo.
Ik heb sinds de oproep een paar duizend kilo fruit verkocht. Daarnaast probeerden we huis aan huis het fruit kwijt te raken. Maar het is allemaal onvoldoende.”
Wat gaat u uiteindelijk doen met het onverkochte fruit?
„De appels kan ik nog voor sap of appelmoes verkopen. Dan krijg ik 8 cent of minder per kilo. De peren houd ik zolang ze kwalitatief nog goed zijn. Voor sapproductie zijn ze niet geschikt. Als ik ze in mei nog niet kwijt ben, stort ik ze als compost op het land.”
U bent niet de enige fruitteler die geen afzet heeft. Hoe lang gaat u dit volhouden?
„Deze oogst heb ik een strop van tegen de 200.000 euro. Ik zit al veertig jaar in dit mooie vak, maar ik heb nog nooit zo’n slecht jaar gehad.
Als het komend jaar weer zo verliesgevend is, ga ik serieus denken over stoppen. Ik ben 63 en mijn zonen willen geen onrendabel fruitbedrijf overnemen.
Het gaat in de hele branche slecht. Veel telers, onder wie ik, plantten jaren geleden bomen voor fruit voor de Russische markt. Ook stellen de supermarkten hogere kwaliteitseisen dan de overheid over gewasbeschermingsmiddelen op het fruit. De lol gaat er zo wel af.”
In de schijnwerpers: rubriek voor opmerkelijk regionaal nieuws.