De werkdag van Vogelaar begint in Ochten. In een rijtjeshuis zit een wespennest op een moeilijk bereikbare plaats: in de spouwmuur. Een man van de woningbouwvereniging is aanwezig om een gat in de muur te boren, zodat Vogelaar er met zijn spuit met bestrijdingsmiddel bij kan.

„Ik gebruik een poeder dat het zenuwstelsel van de wespen aantast. Als ze een paar korreltjes van dat middel op hun lijf krijgen, zijn ze na een halfuurtje dood. Het poeder is ook gevaarlijk voor kleine kinderen. Omdat het erg stuift, mag ik het alleen buitenshuis gebruiken.”

Het stuiven is in dit lastige geval een voordeel, want het poeder verspreidt zich nu goed in de ruimte tussen de beide muren. Verschillende wespen komen wit in plaats van geel naar buiten vliegen. „Die zijn er geweest.”

Op naar de volgende klant, in Eldik. Op de zolder van het vakantiehuisje van familie Schouten zit een wespennest. Vogelaar zet een gasmasker en een hoedje op. Daarover heen komt nog een beschermende kap. In plaats van handschoenen gebruikt hij plastic broodzakken van de bakker. „Die kun je elke dag weggooien”, lacht hij.

Gewapend met een spuitbus klimt Vogelaar het zoldertje op. Hij bespuit eerst de buitenkant van het nest. De wespen die naar buiten kruipen, leven niet lang meer. Dan schept hij de buitenkant van het nest af, zodat de raten zichtbaar worden. Opnieuw doet de spuitbus zijn dodelijke werk. Vogelaar kan nu het complete nest van de zoldering af trekken.

Buiten krijgt familie Schouten uitleg. „Kijk, hier zijn nog enkele larven te zien. De wespen trekken erop uit om voedsel voor hen te halen. De larven zetten dat om in een soort zoetige substantie. Zolang de wespen maar genoeg van die zoetigheid krijgen, zullen ze mensen niet lastig vallen. Nu zijn de meeste larven al verpopt en gaan de wespen hun zoetigheid bij de mensen halen.”

Voor de diensten van Vogelaar moet mevrouw Schouten 40 euro betalen. Voor dat bedrag is de familie bevrijd van ongeveer 500 wespen, die in het nest zaten. „De werksters die nu nog aan het voedsel zoeken zijn, vinden geen nest meer en vertrekken. Over 24 uur is hier geen wesp meer te bekennen.”

Normaal gesproken zijn wespen lastig van begin augustus tot eind oktober. Vogelaar kan niet direct verklaren waarom de wespen dit jaar al zo vroeg overlast bezorgen. „Velen zeggen dat het komt door de zachte winter, maar daar heb ik mijn bedenkingen bij. Alleen de koninginnen overleven de winter. Zij kunnen 6 graden vorst hebben, omdat ze een soort antivriesmiddel kunnen produceren. Dan zou er dus na álle zachte winters een wespenplaag moeten zijn. Dat is niet het geval.”

De ongediertebestrijder denkt meer dat de klimaatverandering debet is aan de vroege wespenplaag. „De aarde wordt steeds warmer, waardoor de natuur vroeger ontwaakt. Ook de peren zijn bijvoorbeeld al volop rijp, terwijl dat normaal in het naseizoen is.

Het zou ook kunnen zijn dat de wespen in het voorjaar weinig te lijden hebben gehad. De koninginnen gaan in maart op zoek naar een nieuwe nestplaats. Ze zijn dan heel kwetsbaar; één hagelbui en er sneuvelen er velen. Het kan best zijn dat er in die kritische periode dit jaar weinig hagel is gevallen, zodat de meeste koninginnen het overleefd hebben.” Iedereen die in de lente een grote wesp, dus een koningin, doodslaat, voorkomt een wespennest in de zomer.

Voor mensen die last hebben van wespen heeft Vogelaar nog wel een paar tips. „Kijk waar de wespen op af komen en haal dat weg. Als dat niet lukt, probeer ze dan ergens anders heen te lokken.” Als voorbeeld noemt hij een fruitstalletje. „Aangepikt fruit weghalen en een eind verder op een hoop gooien. Ze komen veel eerder op een opengesneden appel af, dan op een dichte. Maar de beste oplossing is het wespennest opsporen en dat weg laten halen. Dat is nu de kick van dit vak: je helpt de mensen van een probleem af en daarmee maak je ze blij. Mooi toch!”