Tijdens de internationale conferentie in de Jaarbeurs zullen de deelnemers vooral van gedachten wisselen over beheer en herstel van de wetlands.

Voorbeelden van wetlands in Nederland zijn de Waddenzee en het IJsselmeer, maar ook kleinere gebieden zoals moerassen en venen. Ongeveer een kwart van de oppervlakte van Nederland bestaat uit wetlands. Tijdens de bijeenkomst wordt ook aandacht besteed aan onderwerpen als wetlands als voedselbron voor mens en dier, de zeespiegelstijging en politiek en management van wetlands.

Het congres is vandaag officieel geopend met een enorme afbeelding van een droge en dorre vlakte, die door het uitrollen van een serie doeken zal veranderen in een „verfrissende collage van beelden van een groenere toekomst.” De wetenschappers zullen een glaasje water drinken en toosten op een goed verloop. De wetlandsconferentie wordt elke vier jaar georganiseerd. Het is de zevende keer; in 2000 was Quebec (Canada) het decor, daarvoor Perth (Australië).

De conferentie is tevens de afsluiting van de watercampagne van het Wereld Natuur Fonds (WNF), die op 21 april dit jaar is begonnen. Hiermee wilde het WNF aandacht voor de wereldwijde waterproblematiek. In januari waarschuwde de natuurorganisatie dat regeringen de economische waarde van de wetlands op het spel zetten door deze gebieden niet op duurzame wijze te beheren.

Het WNF stelde in een analyse dat de waterrijke gebieden wereldwijd een economische waarde hebben van 56 miljard euro per jaar. Dat bedrag is opgesteld uit zaken als goederen (voedsel, water en bouwmaterialen), diensten en belevingswaarde. In Nederland zou de Waddenzee alleen al een economische waarde hebben van ruim 1,8 miljard euro per jaar.

Naast het economisch belang is ook de sociale en ecologische waarde van de wetlands hoog. „De hoogst gewaardeerde functies van wetlands zijn de belevingswaarde en recreatie, het tegengaan van overstromingen, sportvisserij en de zuiverende werking van waterrijke gebieden”, aldus het WNF in de analyse.

In het in juni verschenen rapport ”Veranderende delta’s, nieuwe inzichten” pleitten het WNF, de Erasmus Universiteit Rotterdam en de Universiteit van Nijmegen ervoor om het water in de wereld niet verder in te polderen, maar meer ruimte te geven. In het rapport werden de Deltawerken op sociaal-economisch en ecologisch gebied een „ramp” genoemd. Droogleggen van wetlands leidt volgens het WNF tot meer overstromingen, watervervuiling en watertekorten.