Ruim tien jaar werkt Sijmen den Hartog (35) namens de Gereformeerde Zendingsbond en stichting OMF als zendeling in Thailand. Samen met zijn vrouw en drie kinderen woont hij in Manchakhirie. Het dorpje ligt in de provincie Isaan in het noordoosten van het Aziatische land.

De Thaise kerk is klein, maar ook „heel actief”, zegt Den Hartog. „De christenen zijn erg betrokken en bereid om het Evangelie te delen.”

Lange tijd was de zending in het land vooral gericht op het stichten van grote kerken. „Terwijl dat eigenlijk niet zo goed past bij Thailand. Isaan heeft al 20.000 dorpjes met elk een paar honderd inwoners. Steeds meer ontstaat het besef dat de kerk juist ook in al die kleine dorpen moet zijn.”

Verwondering

De zendeling denkt aan een voorbeeld uit de buurprovincie Phetchabun. Omdat in 2016 in heel Thailand vanwege het overlijden van koning Bhumibol festiviteiten verboden zijn, kan de kerk het kerstfeest niet –zoals gebruikelijk– groots en op een centrale plek vieren. „Een zendingsechtpaar in Phetchabun besloot daarop om vieringen te houden in de dorpjes waar de gemeenteleden vandaan kwamen.”

De ervaring stemt de zendelingen tot nadenken. „Hun ogen gingen open voor de nood van de lokale gemeenschappen. Ze zijn zich gaan richten op huisgemeenten. In twee jaar tijd zijn er meer dan 200 huiskerken ontstaan.”

Naar die ontwikkeling wordt volgens Den Hartog „met verwondering gekeken. Dit is in Thailand nog niet eerder gebeurd. We delen als zendelingen deze ervaringen ook met elkaar.”

Opa Li

Zulke verhalen zijn bemoedigend, zegt Den Hartog, maar Gods werk ziet hij „het krachtigst in persoonlijke levens.” Hij denkt bijvoorbeeld aan „opa Li”, een geestendokter van een jaar of 75. Als medium voerde hij rituelen uit om geesten te raadplegen. Mensen bezochten hem voor allerlei adviezen.

Li had al enkele keren het Evangelie gehoord, maar moest daar niets van weten, vertelt Den Hartog. Totdat hij ziek werd. „Anderhalf jaar geleden kreeg hij zo veel last van zijn benen dat hij niet meer kon lopen. Een van de twee christenen uit zijn dorp vroeg hem: „Waarom vraag je de Heere Jezus niet om je te helpen?” Twee maanden later herinnerde opa Li zich die vraag. Hij bad en de pijn verdween direct.” Li vraagt om een Bijbel en vertelt het hele dorp dat „de Heere Jezus hem beter gemaakt heeft. Dat was eigenlijk alles wat hij wist.”

Niet veel later blijkt de bekeerling „nog weinig onderscheidingsvermogen te hebben.” Op verzoek van een dorpsbewoner voert hij een geestenritueel uit tijdens een kerstviering. Die avond overlegt Den Hartog met gemeenteleden hoe hiermee om te gaan. Een vrouw uit de gemeente die ervaring heeft met rituelen zal de volgende dag opa Li bezoeken om hem hierop aan te spreken.

Het blijkt niet nodig. „Die nacht werd hij wakker van pijn in zijn benen. Hij dacht direct aan God en vroeg in gebed wat hij verkeerd had gedaan. Toen realiseerde hij zich wat er die dag gebeurd was en vroeg vergeving. Onmiddellijk was de pijn weg. Op dat moment besloot hij: „Vanaf nu wil ik alleen Jezus nog maar dienen.” Hij heeft in het dorp laten omroepen dat hij stopte met zijn rituelen voor geesten.”

Inmiddels is opa Li gedoopt. Geregeld vertelt hij het Evangelie aan anderen. „Tijdens de kerstviering vroeg ik hem: „Opa Li, hoe voel je je nu?” Hij zei: „Het lijkt wel alsof ik opnieuw ben geboren.” Van wedergeboorte had hij nog nooit gehoord – maar de stralende lach op zijn gezicht was schitterend om te zien.”

Moeizaam

Ondanks de hoopvolle tekenen, blijft zending vaak moeizaam werk. Anders dan in omliggende landen is er in Thailand veel openheid voor zendelingen. Maar, zegt Den Hartog, „openheid om het Evangelie te delen is niet hetzelfde als openheid om het te ontvangen.”

Het moeilijkst vindt de zendeling het „om telkens opnieuw te moeten beginnen. Soms is er in een dorp even interesse voor het Evangelie, maar ebt dat even snel weer weg. Als er lang niemand tot geloof komt, gaat het knagen. Bij nieuwe zendelingen die ik begeleid, zie ik hoe ontmoedigend dat kan zijn. Maar één verhaal als dat van opa Li laat je al die moeilijke jaren vergeten.”

serie Goed nieuws

Media berichten voortdurend over oorlogen, rampen, verdriet. Op deze laatste dag van het jaar verhalen met goed nieuws.